Danıştay Kararı 7. Daire 2020/178 E. 2023/128 K. 27.01.2023 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2020/178 E.  ,  2023/128 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/178
Karar No : 2023/128

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) : … Demiryolu İnşaat Sistemleri Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

2- (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli muhtelif tarih ve sayılı 30 adet serbest dolaşıma giriş beyannamelerine ilişkin ödeme dekontlarının sahte olduğundan bahisle ek olarak tahakkuk ettirilen katma değer vergisi ve kaynak kullanımını destekleme fonu payı ile bunlar üzerinden 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 1 fıkrasının (b) bendi uyarınca hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın kısmen reddine dair kısmının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararıyla; Mahkemelerince yapılan ara kararına cevaben, davalı idarece sunulan dilekçede İstanbul Gümrük ve Ticaret Bölge Müdürlüğünün … tarih ve … sayılı kararına istinaden davacı şirket hakkında alınan ek tahakkuk ile buna bağlı olarak hesaplanan para cezası kararlarının iptal edildiği ve davacı şirket adına yeniden ek tahakkuk ve para cezası kararları düzenlenerek yükümlüsüne 07/01/2019 tarihinde tebliğ edildiğinin bildirildiği, olayda, davacı şirket tarafından adına yeniden düzenlenen ek tahakkuk ve ceza kararlarına karşı İstanbul Gümrük ve Ticaret Bölge Müdürlüğüne … tarih ve … sayılı dilekçeyle itiraz yoluna gidildiği görülmüş olup, davacının Bölge Müdürlüğünün zımni ya da açık ret işlemine karşı dava açma imkanının bulunduğu, bu itibarla davacı hakkında dava açma tarihi itibariyle tesis edilmiş idari davaya konu kesin ve yürütülmesi gerekli bir idari işlem bulunmadığından davanın esasını inceleme olanağının bulunmadığı gerekçesiyle davanın incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularına konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davacı tarafından, ek tahakkuk ve para cezası kararlarına karşı itiraz etmeleri üzerine bölge müdürlüğünce katma değer vergisi ve buna bağlı cezanın iptaline, kaynak kullanımını destekleme fonu payının ise onanmasına karar verildiği, onamaya ilişkin kısmın iptalinin talep edildiği, dava konusu olayla hiçbir ilgilerinin bulunmadığı, tahakkukun zamanaşımına uğradığı; davalı idarece, lehlerine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI :Davacı tarafından savunma verilmemiştir; davalı idarece istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … ‘IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Kaynak kullanımını destekleme fonu payından kaynaklı katma değer vergisi tahakkuku ve buna bağlı olan ceza işleminin iptaline, kaynak kullanımını destekleme fonu payı ek tahakkuku kararlarının onanmasına, fon payından kaynaklı ceza kararının ise 11/04/2013 tarihinden önceki beyannameler için cezai faiz, bu tarihten sonraki beyannameler içinse para cezası düzenlenmek üzere iptaline ilişkin işlemi tebliğ ederek davacının hataya düşürülmesine ve dava açılmasına idarece sebebiyet verilmesi nedeniyle, davalı idare lehine vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinden, bu hususta ileri sürülen iddiaya itibar edilmemiştir.
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup taraflarca ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulması gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz istemlerinin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 27/01/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.