Danıştay Kararı 7. Daire 2019/964 E. 2020/4501 K. 09.11.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2019/964 E.  ,  2020/4501 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/964
Karar No : 2020/4501

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Demir Çelik Endüstri ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı ile … tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannameleri eki menşe belgesinin Türkiye-Malezya Serbest Ticaret Anlaşması Çerçevesindeki Ticarette Eşyanın Tercihli Menşeinin Tespiti Hakkında Yönetmeliğe uygun olarak düzenlenmediğinin tespit edildiğinden bahisle ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük ve katma değer vergileri üzerinden 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi maddesi uyarınca hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesi uyarınca ceza kararı alınabilmesi için vergi kaybına neden olan bir durumun bulunmasının ve vergi kaybına neden olan durumun da maddede yazılı türden olmasının gerektiği, aksi takdirde anılan madde uyarınca ceza uygulanamayacağı, olayda ise ithal edilen eşyanın tarife uygulamasını etkileyen unsurlarında veya vergilendirmeye esas olan ölçülerinde veya kıymetinde herhangi bir aykırılığın tespit edilemediği, bu nedenle anılan hükme göre para cezası hesaplanarak karara bağlanmasını gerektirecek herhangi bir sebebin bulunmadığı, aynı zamanda davacı tarafından daha sonra ilgili Yönetmeliğe uygun olarak düzenlenen menşe belgesinin idareye ibraz edildiği ve söz konusu belgenin idarece de kabul edilerek davacı hakkında alınan ek tahakkuk kararının kaldırıldığı, öte yandan davacı tarafından ibraz edilen ilk menşe belgesinin Türkiye – Malezya Serbest Ticaret Anlaşması Çerçevesindeki Ticarette Eşyanın Tercihli Menşeinin Tespiti Hakkında Yönetmelik’in 17. maddesi ve Ek:3 te yer alan örneğe uygun olmaması nedeniyle ceza kesilmiş ise de, olayda idareye verilmiş yanıltıcı bir beyanın bulunmadığı, söz konusu belgenin Yönetmelik eki formata uygun olmamasının, eşyanın menşeli olması veya sayılması gerçeğini değiştirmeyeceği, salt beyanname eki menşei belgesinin Yönetmelik ve eki örneğe uygun olmadığından bahisle karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından ibraz edilen ilk menşei belgesinin usulüne uygun düzenlenmediği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 09/11/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.