Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2019/5550 E. , 2020/4873 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/5550
Karar No : 2020/4873
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … İdaresi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Türkiye Petrol Rafinerileri Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının 6111 sayılı Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması Hakkındaki Kanun’un 5. maddesi uyarınca 2010 yılının Ocak ila Aralık aylarının muhtelif 23 dönemine ait özel tüketim vergisi beyannamelerini pişmanlıkla vermesi üzerine pişmanlık zammının fazladan hesaplandığından bahisle, ihtirazi kayıtla fazladan ödendiği ileri sürülen 144.752,49 TL’nın iadesi istemiyle yapılan düzeltme şikayet başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptali ve söz konusu tutarın iadesine hükmedilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararına uymak suretiyle dosyanın incelenmesinden; davacının 2010 yılı 01/01/2010-15/12/2010 tarih aralığında 23 dönemi kapsayan özel tüketim vergileri için 6111 sayılı Kanun’un 5. maddesi kapsamında pişmanlıkla beyanname verdiği, ancak yapılan hesaplama tablosunda her ayın 16 ila 31. günlerini içine alan beyan dönemlerindeki TEFE/ÜFE endeksli faiz tutarlarının, 6111 sayılı Kanun’un uygulanmasına ilişkin olarak yayımlanan 1 seri nolu Genel Tebliğ’de yer alan örnek hesaplamalara aykırı şekilde fazla hesaplandığı ileri sürülerek ödemelerin ihtirazi kayıt ile yapıldığı, akabinde fazladan ödenen kısmın iadesiyle ilgili düzeltme başvurusunda bulunulduğu, başvurunun reddi üzerine davalı idareye şikayet başvurusunda bulunulduğu, davalı idarece 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 371. maddesi hükmüne istinaden pişmanlık zammı hesaplanmasında ay kesirlerinin tam ay olarak dikkate alındığı, dolayısıyla 6111 sayılı Kanunun 5. maddesi kapsamında pişmanlık zammı yerine uygulanacak TEFE/ÜFE aylık değişim oranları esas alınarak hesaplanacak TEFE/ÜFE tutarının belirlenmesinde de ay kesirlerinin tam ay olarak dikkate alınması suretiyle tesis edilen işlemin hukuka uygun olduğundan bahisle şikayet başvurusunun da reddedildiği ve uyuşmazlığın, pişmanlık zammı yerine esas alınacak faiz (TEFE/ÜFE) tutarının hesaplanmasında ay kesirlerinin tam ay olarak dikkate alınıp alınmayacağına ilişkin olduğu belirtilerek, 213 sayılı Kanun’da, pişmanlık zammı için ayrı bir oran ve hesaplama şeklinin belirtilmediği, doğrudan gecikme zammına atıfta bulunulduğu, dolayısıyla pişmanlık zammının, gecikme zammı ile aynı şekilde hesaplanması gerektiği ve bu hesaplamada ay kesirlerine isabet eden zammın da gecikme zammı gibi günlük olarak hesaplanması gerektiği, Mahkemenin ara kararına davalı idarece verilen cevapta, sadece Ocak ayı için örnek olarak TEFE/ÜFE endeksli faiz tutarlarının, ay kesirlerine isabet eden günler için günlük TEFE/ÜFE oranı bulunmak suretiyle geçen gün sayısıyla çarpılarak yeniden hesaplanması ve hesap sonucu ortaya çıkan tutar ile davacının ihtirazi kayıtla ödediği tutar arasındaki farkın gösterildiği, Mahkemece bu hesaplamadan hareketle dava konusu tüm dönemler için yapılan hesaplama sonucu, pişmanlık zammı yerine hesaplanacak TEFE/ÜFE tutarının hesaplanmasında ay kesirlerini tam ay olarak dikkate alınması nedeniyle fazladan hesaplanan ve davacıdan tahsil edildiği anlaşılan tutarın iadesi istemiyle yapılan başvurunun reddine dair işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle iptaline ve ödenen tutarın iadesine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 169 nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği uyarınca pişmanlık zammı hesaplanmasında “her ay ve kesri” deyiminin 30 gün olarak anlaşılması gerektiğini ve pişmanlık zammının da buna göre hesaplanacağını, 6111 sayılı Yasada oranın belirlendiğini hesaplama ile ilgili düzenleme bulunmadığını ileri sürmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.