Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2019/4447 E. , 2022/5079 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/4447
Karar No : 2022/5079
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLLERİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Geçici ithalat rejimi kapsamında davacının sevk ve idaresinde … tarihinde yurda giriş yapan …/.. plakalı taşıt ile … tarihinde yurda giriş yapan … plakalı taşıtın yasal süresi içerisinde yurt dışına çıkışının yapılmadığından bahisle 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 238. maddesi uyarınca gümrüklenmiş değerin iki katı tutarında karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…., K:…. sayılı kararıyla; geçici ithalat kapsamında yurda giriş yapan ticari kullanıma mahsus kara taşıtlarına otuz güne kadar yurtta kalma süresi verileceği, kaza, yangın gibi beklenmeyen hallerin yurtta kalma süresi içerisinde cereyan ettiğinin resmi belgelerle ispatlanması koşuluyla herhangi bir gümrük idaresine süre uzatım talebinde bulunulabileceği, bu durumlara yönelik süre uzatım talebinde bulunulmayan ve süresi içerisinde yurt dışı edilmeyen ticari kullanıma mahsus kara taşıtlarının getiriliş amacı dışında kullanılması, bir başkasına kiralanması, ödünç verilmesi, izinsiz devredilmesi, satılması, hak sahibi olmayan kişilerce kullanılması, parçalarının izinsiz olarak değiştirilmesi durumlarından herhangi birinin tespiti halinde 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 238. maddesi uyarınca idari para cezası uygulanabileceği, …. ve … tarihlerinde yurda giriş yapan taşıtların süresi içerisinde yurt dışına çıkarılmadığı açık olmakla birlikte, anılan Yasa maddesi kapsamında süresinde yurt dışı edilmeme eylemi nedeniyle idari para cezası uygulanması yalnızca kişisel kullanıma mahsus kara taşıtları için geçerli olduğundan ve ticari kullanıma mahsus kara taşıtının getiriliş amacı dışında kullanılması durumuna yönelik davalı idarece yapılmış herhangi bir tespit bulunmadığından, 4458 sayılı Kanun’un 238. maddesi uyarınca tesis edilen para cezası kararında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Uyuşmazlıkta, 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 238. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarında para cezası kesilmiş ise de; işleme dayanak alınan eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarında para cezası kesileceği yolundaki yasal düzenleme, 28/03/2013 tarih ve 6455 sayılı Kanun’un 15. maddesiyle, 11/04/2013 tarih ve 28615 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden, gümrük yükümlülüğünün doğduğu tarih itibarıyla böyle bir hükmün mevcut olmadığı, aksinin kabulünün “Kanunsuz suç ve ceza olmaz” ilkesine aykırılık oluşturacağı, davacı hakkında fiilin gerçekleştiği tarih itibarıyla yürürlükte olmayan mevzuat uyarınca tesis edilen işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının … plakalı taşıtı tamir amacıyla ülkemize getirip bıraktığı, … plakalı taşıtı ise, Romanya’da tamir edip yurda giriş yapılırken aracın halihazırda mevcut şoför yerine sehven kendi adına kayıt oluşturulduğunu beyan ederek, yurda getirdiği taşıtların kendisi dışında, hak sahibi olmayan kişilerce kullanımına müsade ederek geçici ithalat rejimi hükümlerini ihlal ettiği, bu nedenle davacı adına kesilen para cezasının hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ….’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 13/12/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.