Danıştay Kararı 7. Daire 2019/3651 E. 2022/5210 K. 20.12.2022 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2019/3651 E.  ,  2022/5210 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/3651
Karar No : 2022/5210

TEMYİZ EDEN (DAVACI): … Kimya Anonim Şirketi
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı ( … Vergi Dairesi Müdürlüğü )
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından satın alınan LPG’nin imalatta kullanılması nedeniyle ödenen 2015 yılının Temmuz ilâ Aralık aylarının muhtelif dönemlerine ilişkin özel tüketim vergilerinin iadesi talebiyle yapılan başvurunun, satın alınan LPG’nin piyasaya otogaz olarak satıldığının düzenlenen vergi tekniği ve vergi inceleme raporları ile tespit edildiğinden bahisle reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dosyanın incelenmesinden, üretimde kullanılan malların alındığının ispatlanamadığı, sevk irsaliyelerinde hangi plakalı araçlarla LPG’nin nakliye edildiğinin belirtilmediği, davacı tarafından nakliyenin mal aldıkları firmalar tarafından gerçekleştirildiği ileri sürülmüş ise de, satıcı firmaların nakliyenin davacının araçlarıyla yapıldığını ifade ettikleri, HGS ve PTS kayıtlarının incelenmesinden LPG’nin satın alınan firmalara ait araçlarla nakledilmediğinin tespit edildiği, alımlara ilişkin firmalara banka aracılığıyla gönderildiği iddia edilen ödemelerle ilgili banka kayıtlarına rastlanılmadığı gibi davacının bu ödemeleri ispatlayamadığı, Mersin’de üretim yapılmadığının bildirilmesine rağmen, üretim kapasitesinde Mersin’deki üretimin de hesaba katıldığının anlaşılması karşısında, incelenen dönemde davacı tarafından üretim yapılmadığı sonucuna ulaşıldığından, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Nakliye araçlarını kullanan şoförlerin yol ve hava durumuna göre değişik güzergahlar kullanabildikleri, söz konusu güzergahların bir kısmında HGS ve PTS bulunmadığı, mal alınan ve satılan şirketlerin yaptıkları üretim konusunda hiçbir tespit bulunmadığı, imalatlarının girdileriyle uyumlu olduğu, işçi, makine ve ekipman sayısı ile tüketilen elektriğin üretim için yeterli olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 20/12/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.