Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2019/3281 E. , 2020/4545 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/3281
Karar No : 2020/4545
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Türkiye Petrol Rafinerileri Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli 16/08/2009 tarih ve 2846 sayılı beyanname kapsamında ithalatı yapılan “…” ticari isimli eşyaya ilişkin Form-A Belgesi ibraz edilmesi suretiyle tercihsiz vergi oranına göre ödenen gümrük vergileri ile Genelleştirilmiş Tercihler Sistemi kapsamında öngörülen tercihli vergi oranına göre ödenmesi gereken vergiler arasındaki farkın, 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 214. maddesi ile Gümrük Yönetmeliği’nin 502. maddesi kapsamında yapılan iade başvurusunun reddi yolundaki karara vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararına uymak suretiyle, beyanname ekinde ibraz edilen Form-A Menşe Belgesinin geçerli olmadığına veya belgede gösterilen eşyanın menşenin doğru olmadığına ya da eşyanın menşenin değiştiğine ilişkin bir tespit yapılmadığı, eşyanın herhangi bir değişikliğe uğramadan …’ten yüklenerek …’e geldiği dosya kapsamından anlaşılmakla beraber, davalı idare yetkilileri tarafından düzenlenen inceleme raporuyla davaya konu Form-A Belgesinin incelendiği ve göndericisinin … firması olduğu, kesilen faturanın muhasebe kayıtlarıyla uyumlu olduğu yine sigorta poliçesinde ve kargo manifestosunda yer alan bilgilerin de beyanlarla uyumlu olduğunun tespit edildiği, bu durum karşısında da davacının tercihli tarifeden yararlanmasında 2001/3485 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İbraz edilen belgenin geçerliliğinden şüpheye düşüldüğü ve eşyanın menşenin doğru olup olmadığının araştırılması kapsamında sonradan kontrole tabi tutulduğu, ancak yazışmalara toplam 10 aylık sürede cevap alınamadığından menşe ispatlanamadığı kabul edilerek talebin reddedildiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür. Anılan Kanun’un 50. maddesinin 4. fıkrasında, “Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır.” hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın Dairemizin 26/03/2018 tarih ve E:2015/1557, K.2018/1968 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.