Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2019/3007 E.  ,  2020/4651 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/3007
Karar No : 2020/4651

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Kimya Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürllüğü …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarihli … sayılı, … tarihli … sayılı, … tarihli … sayılı ve … tarihli … sayılı 4 adet serbest dolaşıma giriş beyannamesiyle, nihai kullanım izni uyarınca ithal edilen eşyanın gümrük idaresinin izni alınmaksızın satışının gerçekleştirilmesinin akabinde, gümrük idaresine Gümrük Yönetmeliği’nin Ek-31 no’lu ”satış ve devir formu” ile müracaatta bulunulduğunun tespit edilmesi üzerine, davacı şirket adına tanzim edilen nihai kullanım izinlerinin iptal edildiğinden bahisle, ithal edilen eşyanın yurda girişinde tahakkuk ettirilerek teminata bağlanan gümrük ve katma değer vergilerinin ödenmesine yönelik olarak 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun uyarınca tesis edilen işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacı tarafından nihai kullanım izni uyarınca ithal edilen eşyanın gümrük idaresinin izni alınmaksızın satışının gerçekleştirildiğinin ve akabinde gümrük idaresine Gümrük Yönetmeliği’nin Ek-31 no’lu formu ile müracaatta bulunulduğunun tespit edilmesi üzerine tesis edilen Gümrük Yönetmeliği’nin 208. maddesi gereği nihai kullanım izin belgelerinin iptaline ilişkin işleme karşı davacı tarafından dava açılmadan bahsi geçen bu işlemin ihtilafsız şekilde kesinleştiğinin anlaşıldığı, bu bakımdan, olayda, davacı tarafından nihai kullanım izin belgesi kapsamında “ilaç sanayiinde hammadde olarak kullanılmak” koşuluyla gümrük ve katma değer vergilerinden muaf olarak ithal edilen eşyanın, 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 83. maddesi ile bu maddenin verdiği yetkiye istinaden düzenlenen Gümrük Yönetmeliği’nin 208. maddesinin 4 ve 5. fıkralarına aykırı olarak, gümrük idaresinin izni olmaksızın başka ilaç firmalarına devredildiğinin anlaşılması karşısında, nihai kullanım izin belgelerinin iptali suretiyle eşyanın yurda girişinde tahakkuk ettirilerek teminata bağlanan gümrük ve katma değer vergilerinin ödenmesine yönelik olarak 6183 sayılı Kanun uyarınca tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Gümrük Yönetmeliği’nin 210. maddesinin 2. fıkrasında eşyayı nihai kullanıma tabi tutacak firmalara devretmek/satmak suretiyle ithal eden ithalatçıların satış/devir hallerinde söz konusu işlemleri gümrük idaresine sadece beyan etmelerinin yeterli olduğu, bu beyanın izin gibi değerlendirilmemesi gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 16/11/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.