Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2019/1518 E. , 2022/308 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/1518
Karar No : 2022/308
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… (…) Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … Tekstil Otomotiv İnşaat Toplu Tüketim Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi adına tescilli … tarih ve … sayılı ve … tarih ve … sayılı beyannameler ile dahilde işleme izin belgesi kapsamında gümrük muafiyetli olarak geçici ithali yapılan hammadde, yardımcı madde ve ambalaj malzemelerinin tamamının ihraç edilen mamuller bünyesinde kullanılmadığının tespit edildiği, fiili ihracatı gerçekleştirilmeyen eşyalar nedeniyle rejim şartlarının ihlal edildiğinden bahisle tahakkuk ettirilen gümrük, katma değer vergileri, dampinge karşı vergi ve kaynak kullanımını destekleme fonu payı ile 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 238. maddesi uyarınca karara bağlanan para cezasının itirazsız kesinleştiğinden bahisle amme alacağının tahsili için ortak sıfatıyla davacı adına hissesi oranında düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 28. maddesinde, adresin meçhul olması halinde keyfiyetin tebliğ memuru tarafından mahalle veya köy muhtarına şerh verdirilmek suretiyle tesbit edileceğinin, ilanen tebligata gidilmeden önce tebligatı çıkaran idarece muhatabın adresinin resmi veya hususi müessese ve dairelerden sorularak gerekli araştırmanın yapılacağının hükme bağlandığı, olayda ise, asıl borçlu firmaya gönderilen tahakkuk ve para cezası kararı ile ödeme emrine ait tebliğ alındılarından asıl borçlu şirketin adresinde bulunamadığı keyfiyetinin tebliğ memuru tarafından mahalle veya köy muhtarına şerh verdirilmek suretiyle tespit edilmediği, tebligatların iade edilmesinden sonra şirketin yeni adresinin tespitine yönelik davalı idarece yeterli bir araştırma yoluna gidilmediği anlaşılmış olup, asıl borçlu şirketin ortak ve temsilcilerine takip yapılabilmesi için asıl borçlu şirket hakkındaki tüm aşamaların tamamlanarak alacağın kesinleşmesinin gerektiği, davalı idarece amme alacağının asıl borçlu şirket adına usulüne uygun şekilde kesinleştirildiğinin ispatlanamadığı, bu nedenle davacı adına düzenlenen ödeme emrinde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle davaya konu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Asıl borçlu şirket hakkındaki ek tahakkuk ve para cezası kararlarının 7201 sayılı Kanun hükümleri doğrultusunda tebliğ edildiği, itiraz edilmeksizin kesinleşen kamu alacağının tahsili amacıyla davacı adına düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 31/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.