Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2018/919 E. , 2022/492 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/919
Karar No : 2022/492
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol ve Ürünleri Madeni Yağ Otomotiv
Gıda Turizm Elektrik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının satın aldığı düşük tutarda özel tüketim vergisine tabi madeni yağları motorin olarak kullanılmak üzere sattığının vergi inceleme raporuyla tespit edildiğinden bahisle, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13. maddesinin 2. fıkrası uyarınca 2011 yılının Ocak ilâ Aralık aylarının (1.) ve (2.) dönemleri için re’sen tarh edilen özel tüketim vergileri ve bir kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezaları ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 355. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, olayda, davacı tarafından alınan motor yağının tamamının nakliye faaliyetinde çalışan kişi ve kuruluşlara motorin olarak kullanılmak üzere satıldığı belirtilmekte ise de, bu kişi ve kuruluşların hangileri olduğu ve aldıkları madeni yağı nerede kullandıkları hususunun somut ve açık olarak tespit edilemediği, vergi inceleme raporunun 4.3.2. bölümünde, şirket temsilcisi tarafından, 2010 ve 2011 takvim yıllarında aldıkları emtiaları kamyon kullanan mükelleflere sattıkları, satılan emtiaların yakıt olarak kullanıldığının beyan edildiğinden bahsedilmekte ise de, ifade sahibinin kimliğinin belirtilmediği, vergi inceleme raporu eki tutanakta böyle bir ifadenin yer almadığı, davacı şirketin, aldığı motor yağını, motorin olarak sattığı hususu somut verilerle açıkça ortaya konulamadığından re’sen tarh edilen özel tüketim vergileri ve bir kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezalarında hukuka uygunluk bulunmadığı; davacının, 07/11/2016 tarihinde, 6736 sayılı Kanun kapsamında 2011 yılının Aralık ayına ilişkin özel usulsüzlük cezasını yapılandırmak için davalı idareye yaptığı başvuru üzerine alacağın yapılandırıldığı, 6736 sayılı Kanun’da, bu Kanun kapsamında yapılandırılan alacaklar için dava açılamayacağı, açılmış davalardan vazgeçileceği ve kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alındığından, yapılandırılan alacak için artık dava yoluna gidilmesine olanak bulunmadığı gerekçesiyle vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergilerinin iptaline, özel usulsüzlük cezası yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Kararın, istinaf başvurusuna konu hüküm fıkrasının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirketin aldığı motor yağının tamamını nakliyecilere motorin olarak sattığının vergi inceleme raporuyla tespit edildiği, şirket temsilcisinin de ifadesiyle bu hususu doğruladığı, tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir. .
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 11/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.