Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2018/798 E. , 2020/4589 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/798
Karar No : 2020/4589
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına 2004 yılı Haziran dönemi için salınan vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin 5838 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca terkin edilmesi istemiyle yapılan başvurunun reddine dair … tarih ve … sayılı işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararı üzerine, dosyadaki bilgi ve belgelere göre 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (II) sayılı listenin 87.04 G.T.İ.P. numarasından vergisi ödenen aracın 87.03 G.T.İ.P. numarasında yer alan araca dönüştürülmesi nedeniyle tarh ve tahakkuk eden özel tüketim vergisinin, 5838 sayılı Kanun’un geçici 3.maddesi kapsamına girdiğinin açık olduğu, bu durumda, 87.04 tarife pozisyonuna göre özel tüketim vergisi ödenerek satın aldığı aracı 87.03 pozisyonuna dönüştüren teknik değişiklikleri gerçekleştiren davacı adına salınan vergi ve cezaların 5838 sayılı Kanun’un anılan hükmü uyarınca kaldırılması gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 5838 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesinde 87.03 tarife pozisyonundaki bir aracın yanlışlıkla 87.04 tarife pozisyonunda beyan edilmesi halinde iki tarife arasındaki fark için özel tüketim vergisi tarhiyatı yapılamayacağının hüküm altına alındığı, olayda anılan maddede öngörülen şekilde yanlışlıkla vergi beyanının söz konusu olmadığı, aracın ilk iktisabında özel tüketim vergisinin beyan edilmediği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.