Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2018/5387 E. , 2022/472 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/5387
Karar No : 2022/472
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tekstil Konfeksiyon Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı beyanname ile dahilde işleme izin belgesi kapsamında ithal edilen ham madde, yardımcı madde ve ambalaj malzemelerinin tamamının ihraç edilen mamül bünyesinde kullanıldığı belirtilerek taahhüt hesabının kapatılmasından sonra yapılan incelemede, ithal edilen eşyanın işlenmesi sonucunda elde edilen ikincil işlem görmüş ürünün ithalat vergileri ödenmeksizin yurt içinde satıldığından bahisle 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 238. maddesi uyarınca eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarında karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davalı idare tarafından dava dosyasına sunulan 18/05/2017 tarihli dilekçe ve eki belgelerin incelenmesinden, dahilde işleme izin belgesi kapsamındaki ikincil işlem görmüş ürünler tablosuna göre ek tahakkuk ve ceza kararlarının yeniden değerlendirilmeye alındığı ve uyuşmazlık konusu para cezası tutarının 171.957,24 TL iken, 8.224,07 TL olarak düzeltildiği ve davacı tarafından 03/05/2017 tarihli dilekçe ile de para cezası tutarının davalı idarece düzeltilen şekliyle indirildiği görüldüğünden, dava konusu işlemin kaldırılan kısmı yönünden karar verilmesine gerek bulunmadığı, dava konusu işlemin kalan kısmı yönünden ise, dahilde işleme rejimi kapsamında ithal edilen eşyanın üretimde kullanılması sonucunda ortaya çıkan ikincil işlem görmüş ürünlerin, ihracat taahhüt hesabının kapatılmasından önce, gümrük mevzuatı çerçevesinde gümrük idaresi gözetiminde imhası, gümrüğe terk edilmesi, çıkış hükmünde gümrüğe teslimi veya serbest dolaşıma giriş rejimi hükümlerine göre ithalinin gerektiği, ikincil işlem görmüş ürünün imhası yoluna gidilmesi halinde bunun gümrük idaresi gözetiminde yapılabileceği, eşyanın imhasının resmi mercii tarafından tespiti ile haksız kazanç elde edilmesinin önlenmesinin amaçlandığı, olayda, ortaya çıkan ikincil işlem görmüş ürün mahiyetindeki kumaş parçalarının üretim esnasında meydana gelen kuruma, buharlaşma, sızma veya gaz kaçağı şeklinde meydana gelen bir kayıp mahiyetinde olmaması karşısında, söz konusu kumaş parçaları fire olarak kabul edilmeyeceğinden, ikincil işlem görmüş ürünlerin usulüne uygun şekilde işleme tabi tutulmamış olduğu dikkate alındığında, hukuka aykırılık görülmediği sonucuna varılan dava konusu işlemin kaldırılan kısmı yönünden karar verilmesine yer olmadığına, kalan kısmı yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Davalı idare tarafından para cezası tutarının 171.957,24 TL iken, 8.224,07 TL olarak azaltıldığı görüldüğünden, dava konusu işlemin kaldırılan tutara isabet eden kısmı hakkında verilen karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm fıkrasında hukuka aykırılık bulunmadığı, dava konusu işlemin kalan kısmı yönünden ise, davacı şirket adına tanzim edilen sonradan kontrol raporunda %5 ve %15’lik iki farklı oranın belirlendiği, %5’lik ikincil işlem görmüş ürünün ithal edilen ürünün bünyesinde kullanıldığı sabit olduğundan, %15’lik kırpıntı bakımından işlemin yapıldığı, ikincil işlem görmüş ürünün işleme faaliyetleri sonucunda elde edilen asıl işlem görmüş ürün dışındaki ürünü; firenin işleme faaliyetleri sırasında özellikle kuruma, buharlaşma, sızma veya gaz kaçağı şeklinde yitirilen ve imha edilen kısım ile ekonomik değeri olmayan atıkları ifade ettiği, fire ve ikincil işlem görmüş ürün arasındaki farkın belirlenmesinde ürünün ekonomik değer ihtiva edip etmediğinin belirleyici olacağı, … Odasının şirket hakkındaki eksper raporunda üretim sonucunda ortaya çıkan %15 oranındaki kırpıntı-döküntünün ekonomik bir değeri taşımadığının belirtildiği, ayrıca dahilde işleme izin belgesi kapsamında gümrük muafiyetli olarak ithal edilen ham madde, yardımcı madde ve ambalaj malzemelerinin tamamının ihraç edilen mamul bünyesinde kullanıldığının belirlenerek belgenin müeyyidesiz olarak kapatıldığı anlaşıldığından, davacının istinaf isteminin kısmen kabulü ile davanın reddi yolundaki hüküm fıkrasının kaldırılmasından sonra, dava konusu işlemin azaltılmak suretiyle istenilen para cezasına ilişkin kısmının iptaline; düzeltme yapılarak kaldırılan para cezasına dair kısma yönelik istinaf talebinin ise reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesinin (j) bendi uyarınca harçlardan sorumlu tutulamayacakları, davacı şirketin ihraç izinleri ile ilgili ham madde sarfiyat tablolarında, %15 oranında fire meydana geldiğinin kayıt edildiği bu konuyla ilgili … Odası ile yapılan yazışmalar üzerine %15 oranında olduğu bildirilen hurda – zayiat (ikincil işlem görmüş ürün- kırpıntı/ döküntü) ekonomik değeri olan üretim artığı olarak nitelendirildiğinden, dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.