Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2018/4174 E. , 2020/4689 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/4174
Karar No : 2020/4689
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol Enerji Madencilik Doğalgaz Taşımacılık Alkol Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLLERİ : Av. …
Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2016 yılının Temmuz ilâ Ekim dönemlerinde, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (I) sayılı listenin (B) cetvelinde yer alan ve yurt içinden satın alınan malların, bu listeye dahil olmayan malların imalinde kullanıldığı belirtilerek, 2012/3792 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile 25 seri nolu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliği kapsamında iadesi gereken özel tüketim vergilerinin, vergi borçlarına mahsuben iadesi talebinin, üretilen malların akaryakıta karıştırılabilecek nitelikte olduğundan bahisle reddine ilişkin işlemin iptali ile söz konusu döneme ait 966.784,98 TL tutarındaki özel tüketim vergisinin iadesine karar verilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 09/10/2012 tarih ve 28436 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2012/3792 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile 25 seri no’lu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliği hükümlerine göre; 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (I) sayılı listenin (B) cetvelinde açıkça GTİP numaraları ile belirlenen malların ancak, (I) sayılı listeye dahil olmayan malların imalinde kullanılması halinde iadeye konu edilebileceği, davacı tarafından üretilen … GTİP numaralı malın 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun 2. maddesinde yer alan madeni yağ tanımına giren mallar ile bu kapsamda kullanılan diğer mallar kapsamına girip girmediği hususunda Maliye Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığının 07/05/2014 tarih ve 50751 sayılı yazısında, … GTİP numaralı malın söz konusu Kararname eki kararın gerekçesinde belirtildiği üzere akaryakıtlara karıştırılabilen mallar arasında bulunduğu değerlendirilerek bu imalat için iade yapılmasının mümkün bulunmadığı belirtildiğinden, bu görüş doğrultusunda dava konusu işlem tesis edilmişse de; Gelir İdaresi Başkanlığının inceleme ve araştırmaya dayanmayan görüşü esas alınarak, davalı idarece bu malların akaryakıtlara karıştırılabilen mallar arasında bulunduğu hususunda somut bir tespit yapılmaksızın davacının mahsuben iade başvurusunun reddedilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline ve 966.784,98 TL tutarındaki özel tüketim vergisinin iadesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının uyuşmazlığa konu malı ürettikten sonra nihai tüketici dışındakilere toptan satış yaptığı, dolayısıyla bu safhadan sonra malın kim tarafından ve ne amaçla kullanıldığının tespitini yapmanın mümkün olmadığı, iade uygulamasının, üretildiği iddia edilen malların akaryakıt yerine kullanılmasını veya akaryakıt ürünlerine karıştırılmasını engellemek ve dolayısıyla vergi kayıp ve kaçağını önlemek amacıyla tecil-terkin uygulamasının yerine getirildiği, Vergi Mahkemesi kararının iade uygulamasının amacına ve ilgili Kanun maddesinin gerekçesine aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 17/11/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.