Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2018/2933 E. , 2020/5250 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/2933
Karar No : 2020/5250
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Çelik Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı beyannameyle dahilde işleme izin belgesi kapsamında, 7225.30.90.00.00 gümrük tarife istatistik pozisyonunda beyan ve ithal edilen eşyanın, 7208.26.00.90.00 pozisyonunda değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük vergisi üzerinden 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali ile ödenen tutarın yasal faiziyle iadesine hükmedilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararına uymak suretiyle, olayda, davacı adına tescilli beyanname ile dahilde işleme rejimi kapsamında ithal edilen eşyanın kıymetinin noksan beyan edildiğinden bahisle ek olarak tahakkuk ettirilen vergi üzerinden 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 2. fıkrası uyarınca para cezası kararı alınmış ise de; dosyanın incelenmesinden, anılan rejimin usülüne uygun olarak sonlandırıldığının anlaşılması karşısında, ortada herhangi bir vergi kaybı söz konusu olmadığından, karara bağlanan dava konusu para cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı; bozma kararı üzerine yapılan inceleme sonucunda, iadesi gereken tutar yönünden gümrük idaresi ile davacı arasındaki ilişki, iadenin yargı kararıyla hüküm altına alınması nedeniyle yönetilen-idare ilişkisi olmaktan çıkarak, bir borç ilişkisine dönüştüğünden bu ilişkinin borçlusu tarafından alacaklısına, paranın tasarrufundan yoksun kalınan süre için 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüd Faizine İlişkin Kanun hükümlerine göre faiz ödenmesinin icap ettiği gerekçesiyle para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali ile ödenen tutarın ödeme tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte ödenmesi gerektiğine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Beyan ile yapılan kontrol sonucu eşyanın farklı bir GTİP’te olduğunun tespiti üzerine 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 2. fıkrası uyarınca kesilen para cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür. Anılan Kanun’un 50. maddesinin 4. fıkrasında ise, “Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır.” hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük vergisi üzerinden 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin iptaline ilişkin hüküm fıkrasının Dairemizin 15/02/2016 tarih ve E.2012/3194, K.2016/1775 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu kararın anılan hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın söz konusu fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Diğer yandan, temyizen incelenen kararın Dairemiz bozma kararı üzerine verilen, ödenen tutarın ödeme tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte iadesine ilişkin hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın söz konusu hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.