Danıştay Kararı 7. Daire 2018/2441 E. 2020/4703 K. 17.11.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2018/2441 E.  ,  2020/4703 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/2441
Karar No : 2020/4703

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
…Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli 28/08/2013 tarihli ve muhtelif sayılı 7 adet beyannameyle ikinci kez ithal edilen araçlarda ilk ithalatta alınan TSE uygunluk raporlarının kullanıldığı ve yeni uygunluk belgesi raporu sunulmadığından bahisle 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 235. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi uyarınca eşyaların gümrüklenmiş değeri üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, olayda, araçlar için ikinci ithalatta yeni bir uygunluk yazısı alınması gerektiği belirtilmiş olmasına rağmen bu konuda yasal bir düzenlemenin bulunmadığı, araçların teknik aksamlarında bir değişiklik veya bozukluk olduğuna dair herhangi bir tespit olmadığı, uygunluk belgelerinin alındığı tarih itibarıyla 1 yıl süreyle geçerli olduğu, geçerlilik süresi içerisinde yapılan ikinci ithalatta yeni uygunluk belgesi aranılmaması gerektiğinden tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davaya konu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Uygunluk belgesinin geçerlilik süresi içinde ikinci kez araçların ithal edilmesi halinde, ilk uygunluk belgesinin kullanılamayacağına ve yeni tarihli bir uygunluk belgesinin alınması gerektiğine ilişkin bir düzenlemenin bulunmadığı, olayda davacının uygunluk belgesine tabi olan bir eşyayı uygunluk belgesine tabi değilmiş gibi beyan etmediği, uygunluk belgesi alınmadığı halde uygunluk belgesi alınmış gibi bir beyanda da bulunmadığından tesis edilen işlemde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle, davalı idarenin istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yeni uygunluk belgesinin aranılması gerektiğine dair cevaplı rapor uyarınca tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2….Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 17/11/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.