Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2018/1980 E. , 2022/602 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/1980
Karar No : 2022/602
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Mal Müdürlüğü
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol Tarım Kimya Ürünleri ve Madeni Yağ Üretim Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, takdir komisyonu kararlarına istinaden 2010 yılının Ocak ilâ Aralık aylarının muhtelif dönemleri için re’sen salınan özel tüketim vergileri üzerinden iki kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun, dava konusu vergi/ceza ihbarnameleri ile birlikte davacıya tebliğ edilmemiş olması, davacı adına tesis edilen dava konusu işlemleri hükümsüz kılacak nitelikte esasa etkili bir şekil hatası olduğundan; dava konusu işlemlerde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Olayda, 2010 vergilendirme dönemi matrahının tespiti için zaman aşımının dolmasına çok kısa süre kala 2015 yılı sonunda takdir komisyonuna sevk edilen davacı adına, takdir komisyonuna sevk tarihinden sonra düzenlenmiş olan vergi tekniği raporunu dayanak alan takdir komisyonu kararı uyarınca vergi ziyaı cezalarının kesildiği, bu işlemlerin esas itibarıyla, sözü edilen rapora dayandığı, matrahın takdiri amacı dışında, zaman aşımını durdurma saikiyle takdir komisyonuna başvurulduğu, ortada bir takdir komisyonu kararının bulunmasının, işlemlerin söz konusu rapora göre yapıldığı gerçeğini değiştirmediği anlaşılmış olup, 2010 vergilendirme dönemi için beş yıllık zamanaşımı süresi geçirildikten sonra düzenlenen rapora dayanan vergi ve ceza ihbarnamelerinin 23/08/2016 tarihinde tebliğ edilmiş olması karşısında, Mahkemece verilen iptal kararında sonucu itibarıyla isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tesis edilen işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin …. tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 16/02/2022 tarihinde kesin olarak oyçokluğuyla karar verildi.
(X) KARŞI OY:
Temyiz başvurusu; davacı adına, takdir komisyonu kararlarına istinaden 2010 yılının Ocak ilâ Aralık aylarının muhtelif dönemleri için re’sen salınan özel tüketim vergileri üzerinden iki kat kesilen vergi ziyaı cezalarının iptaline ilişkin karara yönelik istinaf başvurusunun reddine ilişkin kararın bozulması istemine ilişkindir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 114. maddesinin 2. fıkrasında; “Şu kadar ki, vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulması, zamanaşımını durdurur. Duran zamanaşımı mezkûr komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren kaldığı yerden işlemeye devam eder. Ancak işlemeyen süre her hâl ve takdirde bir yıldan fazla olamaz.” hükmü yer almaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, davaya konu vergi ziyaı cezalarının tarh zaman aşımı süresi dolmadan 01/12/2015 tarihinde takdir komisyonuna sevk edildiği,18/08/2016 tarihli takdir komisyonu kararı ile matrah takdir edildiği, vergi ziyaı cezalarına ilişkin ihbarnamelerin de 23/08/2016 tarihinde davacıya tebliğ edildiği anlaşılmıştır.
Bu durum karşısında, söz konusu cezaların zaman aşımına uğradığından söz edilemeyeceğinden, uyuşmazlığın esasının incelenmesi suretiyle yeniden karar verilmek üzere temyize konu kararın bozulması gerektiği oyu ile, Dairemiz kararına katılmıyoruz.