Danıştay Kararı 7. Daire 2018/1751 E. 2022/485 K. 11.02.2022 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2018/1751 E.  ,  2022/485 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/1751
Karar No : 2022/485

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Gıda Lojistik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli 22 adet serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı eşya bedelinin peşin olmadığından bahisle, tahakkuk ettirilen kaynak kullanımını destekleme fonu payı ve bu fon payına isabet eden katma değer vergisi üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, yasal bir dayanağı bulunmadığından, para cezasının kaynak kullanımı destekleme fonu payına isabet eden kısmının Anayasa’nın 38. maddesinde yer alan “Kanunsuz suç ve ceza olmaz” ilkesine aykırılık oluşturduğu; 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 1. fıkrasının (a) ve (b) bentleri uyarınca ceza kararı alınabilmesi için eşyanın Gümrük Tarifesini oluşturan unsurlarında veya vergilendirmeye esas olan ölçülerinde herhangi bir farklılık veya kıymetinin noksan beyan edilmiş olduğunun tespit edilmesi gerektiği, dolayısıyla vergi kaybına neden olan durumun Gümrük Tarifesini oluşturan unsurların veya vergilendirmeye esas olan ölçülerin ya da beyan edilen kıymetin aşındırılması suretiyle vergi matrahının noksan beyan edilmesinin icap ettiği, buna göre, ithalatın fon payına tabi olması eşyanın kıymetini etkileyen bir husus olmadığından, para cezasının katma değer vergisi üzerinden hesaplanarak karara bağlanan kısmında da hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın katma değer vergisi üzerinden hesaplanan para cezasına ilişkin hüküm fıkrası hukuka ve usule uygun olduğundan davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların kararın anılan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği; 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca ceza kararı alınabilmesi için, eşyanın beyan edilen kıymetinin, 23 ilâ 31. maddelerde yer alan hükümler çerçevesinde belirlenen kıymete göre noksan bulunduğunun tespit edilmesinin gerektiği, kaynak kullanımını destekleme fonu payına tabi olduğu halde ithalatın fon payına tabi değilmiş gibi beyan edilmesi, eşyanın kıymetini etkileyen bir husus olmadığından kararın kaynak kullanımını destekleme fonu payı üzerinden hesaplanan para cezasına ilişkin hüküm fıkrasında sonucu itibariyle hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirket tarafından serbest bölgedeki firmaya ödeme yapıldığı, yurt dışındaki asıl gönderici firmaya ödeme yapıldığına ilişkin herhangi bir belge bulunmadığından, tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 11/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.