Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2018/1488 E. , 2020/4751 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/1488
Karar No : 2020/4751
TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) … Otomotiv İçecek ve Gıda Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ: Av. …
2-(DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Motorlu araç ticareti yapan davacı şirketin 2012 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden, ithal etmek suretiyle satışını gerçekleştirdiği bir adet aracın satış bedelini ithaldeki katma değer vergisi matrahının altında gösterdiğinin tespit edildiğinden bahisle 2012 yılının Ocak dönemi için re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ve kesilen vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi ve mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrasının 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda; ilgili yılda ilk iktisap olarak satışı gerçekleştirilen otomobile ait özel tüketim vergisi matrahının aracın ithalinde gümrük idaresine verdiği beyannamesinde gösterdiği katma değer vergisi matrahından düşük gösterilmiş olduğu açık olduğundan, vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi tarhiyatlarında ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrasının 1. bendi uyarınca, kesilen özel usulsüzlük cezasında ödemelerini banka, benzeri finans kuruluşları veya posta idarelerince düzenlenen belgelerle yapmadığı, şirketin defter ve belgelerinin tetkikinden anlaşıldığından hukuka aykırılık görülmediği; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarına gelince; 522.000 TL kısım için; özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için öncelikle maddede sayılan belgelerin düzenlenmediği, kullanılmadığı ve bulundurulmadığı ile somut alım tutarlarının saptandığına ilişkin hukuken geçerli bir tespitin mevcut olması gerekli iken, bu tespitler yapılmadan cezayı gerektiren fiilin tüm unsurları vücut bulmadan failin cezalandırılamayacağı yolundaki genel ceza hukuku ilkesi göz ardı edildiğinden; matrah farkı olan 143.014,63 TL tutarındaki kısım için ise; ceza gerektiren her bir eylemin ve eylemle fail arasındaki bağlantının açıklıkla saptanması ve eylemin bütün unsurlarıyla ortaya konulması gerektiğinden, kesilen özel usulsüzlük cezasının bu kısımında da hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle, dava konusu işlemin kısmen iptaline, kısmen de davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davalı idarece, 213 sayılı Kanun’un 353. maddesinde belge almadığı saptananlara ceza kesilebilmesi için belgenin kimden alınmadığının saptanmasının zorunlu olmadığı; davacı tarafından, araç fiyatının diğer ithalatçı firmalarının fiyatları ile aynı olduğu, beyana dayalı özel tüketim vergisi yatırılırken, ithalat faturası fiyatından %10 iskonto hakkının kullanıldığı ileri sürülmektedir.
TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan temyize konu kararının, re’sen salınan özel tüketim vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezası ve 213 sayılı Kanun’un mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası ile aynı Kanun’un 353. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının sahte faturaya dayalı 522.000 TL tutara isabet eden kısmının iptaline ilişkin hüküm fıkraları aynı gerekçe ve nedenlerle uygun görülmüş olup, taraflarca temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar, sözü geçen hüküm fıkralarının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmamıştır.
Davalı idarenin, temyize konu kararın, 213 sayılı Kanun’un 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının matrah farkına dayalı 143.014,63 TL tutara isabet eden kısmının ise bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı şirket hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden, ithalatçı olarak aldığı araçların satışında beyan edilen özel tüketim matrahlarının ithalattaki katma değer matrahından düşük olduğundan bahisle bir araç için 2012 yılının Ocak dönemi için re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ve kesilen vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi ve mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrasının 1. bendi uyarınca uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendinde, verilmesi ve alınması icap eden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanların her birine, her bir belge için bu belgelere yazılması gereken meblağın veya meblağ farkının %10’u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesileceği hükmüne yer verilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan temyize konu kararının, re’sen salınan özel tüketim vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezası ve 213 sayılı Kanun’un mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası ile aynı Kanun’un 353. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının sahte faturaya dayalı 522.000 TL tutara isabet eden kısmının iptaline ilişkin hüküm fıkraları aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, taraflarca temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar, sözü geçen hüküm fıkralarının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmamıştır.
Davalı idarenin, temyize konu kararın, 213 sayılı Kanun’un 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının matrah farkına dayalı 143.014,63 TL tutara isabet eden kısmının iptaline ilişkin hüküm fıkrasına yönelik temyiz istemine gelince;
Yukarıda yer verilen yasa hükmü uyarınca, davacı tarafından 2012 yılında gerçekleştirilen satışlara ilişkin olarak özel tüketim vergisinin eksik intikal ettirildiğinden bahisle özel usulsüzlük cezası uygulanabilmesi için, maddede sayılan belgelerin verilmediği ve alınmadığının veya düzenlenen belgelerde gerçek meblağlardan farklı meblağlara yer verildiğinin hukuken itibar edilecek biçimde somut olarak tespit edilemediği gerekçesine dayanılmış ise de, uyuşmazlık konusu aracın alıcı ve satıcısının belli olduğu dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
Dolayısıyla; 213 sayılı Kanun’un 353. maddesinin 1. fıkrasına göre, özel usulsüzlük cezası uygulanabilmesi için, maddede sayılan belgelerin verilmediği ve alınmadığının veya düzenlenen belgelerde gerçek meblağlardan farklı meblağlara yer verildiğinin hukuken itibar edilecek biçimde somut olarak tespit edildiği görüldüğünden, kararın özel usulsüzlük cezasının 143.014,63 TL tutara isabet eden kısmı yönünden bozulması gerekmektedir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine, davalı idarenin temyiz isteminin ise kısmen reddine, kısmen de kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, re’sen salınan özel tüketim vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezası ve 213 sayılı Kanun’un mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası ile aynı Kanun’un 353. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının sahte faturaya dayalı … TL tutara isabet eden kısmının iptaline ilişkin hüküm fıkralarının ONANMASINA,
3. Kararın, 213 sayılı Kanun’un 353. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının, 143.014,63 TL tutara isabet eden kısmının iptaline ilişkin hüküm fıkrasının ise BOZULMASINA,
4. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL’den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
6. 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 19/11/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.