Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2018/129 E. , 2022/309 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/129
Karar No : 2022/309
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, kaçak akaryakıt satışı nedeniyle elde ettiği hasılatı kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak 2012 yılının Ekim dönemi için re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile bir kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, olayda, davacının dava dilekçesinde öne sürdüğü iddialar ile vergi tekniği raporunda yapılan tespitler birlikte değerlendirildiğinde; davacının hesabından …’ın hesabına aktarılan 403.591,00 TL’lik tutarın, başkaca hiçbir araştırmaya ve incelemeye gerek görülmeden, takdir komisyonunca olduğu gibi matrah olarak kabul edildiği, ticari faaliyetine ilişkin herhangi bir tespit bulunmayan vergi tekniği raporunda davacıya ait para hareketlerinin kaçak akaryakıt bedellerinin transferleri olabileceğine dair bir varsayımdan hareket edildiği, yine anılan raporda davacı ile incelenen diğer mükellefler arasında akaryakıt alışverişine ilişkin bir saptamaya yer verilmediği, ilgili mükelleflerin de davacıya akaryakıt satıldığına ilişkin bir beyanda bulunmadıklarının görüldüğü, bu durumda, salt para transferlerinden yola çıkılarak davacının akaryakıt ticareti yaptığından bahisle matrah takdiri amacıyla takdir komisyonuna sevk edilmesinde ve adına cezalı tarhiyat yapılmasında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının faaliyetini sonlandırmış olmasına rağmen, haklarında sahte belge kullandığı yolunda tespitler bulunan mükellefler tarafından davacının hesabına yüksek tutarlı ödemelerin yapıldığı, hayatın olağan akışına aykırı olan bu duruma davacı tarafından açıklama getirilemediğinden, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 31/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.