Danıştay Kararı 7. Daire 2016/8002 E. 2020/3510 K. 05.10.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/8002 E.  ,  2020/3510 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/8002
Karar No : 2020/3510

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Bakanlığı adına … Müdürlüğü
VEKİLİ : …
KARŞI TARAF (DAVACI): … Anonim Şirketi

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: …, T: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı, … tarih ve … sayılı beyannameler muhteviyatı eşya bedellerinin ihracatçı firma yerine farklı firmalara ödenmesi nedeniyle yapılan ödemenin “peşin” olarak kabul edilemeyeceğinden bahisle tahakkuk ettirilen kaynak kullanımı destekleme fonu payı ve bu fon payının matraha eklenmesi suretiyle ek olarak tahakkuk ettirilen katma değer vergisi ile bu vergi üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Mahkemelerince, dava konusu işlemin iptali yolunda verilen ve davalı idareye 22/01/2016 tarihinde tebliğ edilen karara karşı otuz günlük yasal süre geçirildikten sonra 29/02/2016 tarihinde yapılan temyiz başvurusunun süresinde olmadığı gerekçesiyle temyiz başvurusunun süre aşımı yönünden reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava vekil vasıtasıyla takip edildiğinden mahkeme kararının vekile tebliğ edilmesi gerektiği halde gümrük idaresinde çalışan memura yapılan tebligatın usulsüz olduğu, ıttıla tarihi itibariyle temyiz başvurusunun süresinde yapıldığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: …, T: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.