Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/7548 E.  ,  2020/5231 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/7548
Karar No : 2020/5231

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol Ürünleri Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı hakkında 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 4. maddesinin 3. fıkrası uyarınca belgesiz mal bulundurduğunun tespit edildiğinden bahisle vergi inceleme raporuna dayanılarak 2014 yılının Temmuz ayına ilişkin re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ve kesilen vergi ziyası cezasına ilişkin işlemin iptali istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, dava konusu tarhiyatın davacı şirket hakkında yapılan kaydi envanter incelemesi sonucu tespit edilen belgesiz akaryakıt nedeniyle yapıldığının anlaşıldığı, söz konusu incelemenin fire ve kesafet oranları dikkate alınarak yapılan hesaplamaya dayandığı, ancak ürünler üzerinde analiz veya başka bir teknik inceleme yapılmadığı, akaryakıt emtialarının spesifik durumlarının, istasyondaki fiziki şartların ve satış sırasında kullanılan araçlardaki teknik aksamın (pompa, hortum vs.) hepsinin bir bütün olarak incelemeye dahil edilmediği, bu haliyle dayanak alınan vergi incelemesinin eksik ve tahmine dayalı olduğu, somut tespitler içermediği anlaşıldığından sadece kaydi envanter sonucu ortaya çıkan matrah farkı dikkate alınarak yapılan vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi tarhiyatında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının belgesiz mal bulundurduğunun tespit edildiğinden bahisle re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ve kesilen vergi ziyası cezasının hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.