Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/5912 E.  ,  2020/4070 K.

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/5912
Karar No : 2020/4070

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. … – Aynı adreste

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, özel tüketim vergisi sıfıra indirilen akaryakıtın balıkçılık faaliyetinde kullanılmadığından bahisle re’sen tarh edilen 2009 ile 2010 yılı muhtelif dönemlerine ait vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi, gecikme faizi ve özel usulsüzlük cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Ödeme emrine dayanak ihbarnamelerin tebliğinde uygulanması gereken 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 102. maddesinde yer alan tebligat usulüne riayet edilmediği, 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ işlemlerinin yapılmaya çalışıldığı, ihbarnamelere ilişkin tebliğ evrakının kapıya yapıştırılmasının usulüne uygun olmadığı, usulsüz tebliğ işlemine dayanılarak düzenlenen ödeme emrinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tebliğ işlemi usulüne uygun yapıldığından tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.