Danıştay Kararı 7. Daire 2016/5492 E. 2020/5249 K. 24.12.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/5492 E.  ,  2020/5249 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/5492
Karar No : 2020/5249

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, POS cihazıyla tefecilik faaliyetinde bulunduğunun tespit edildiğinden bahisle, vergi tekniği raporunu done alan takdir komisyonu kararına istinaden 2011 yılının Ocak ilâ Aralık dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh edilen banka ve sigorta muameleleri vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezalarına ilişkin işlemlerin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun incelenmesinden, davacıya ait POS cihazları aracılığıyla harcama yapan şahıslardan biri dışında verdikleri ifadelerde, kredi kartlarını nakit temini için kullandıkları yönünde beyanlarının bulunmadığı, nakit temini için kullandığını belirten şahsın da söz konusu işlemin komisyon karşılığı yapılmadığını ifade ettiği, inceleme konusu dönemlerde hurda altın alımlarının tamamının gider pusulasıyla gerçekleştirildiğinin iddia edilmesine karşın, söz konusu pusulalarda ismi yazan şahıslar hakkında karşıt inceleme yapıldığına ilişkin bir bilginin bulunmadığı, maddi olay somut olarak ortaya konulmadan, hukuken itibar edilebilir yeterli bir araştırma ve inceleme yapılmaksızın kanaate dayalı olarak düzenlenen vergi tekniği raporunu esas alan takdir komisyonunca matrah takdiri yoluna gidildiğinin anlaşıldığı, bu durumda davacının pos tefecilik faaliyetinde bulunduğu ve bu faaliyetinden elde etmiş olduğu faiz gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle re’sen tarh olunan vergi ziyaı cezalı banka ve sigorta muameleleri vergilerinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunu done alan takdir komisyonu kararına istinaden dava konusu dönemlere ilişkin olarak re’sen tarh olunan vergiler ve kesilen cezaların yasal ve yerinde olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.