Danıştay Kararı 7. Daire 2016/5474 E. 2020/3681 K. 07.10.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/5474 E.  ,  2020/3681 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/5474
Karar No : 2020/3681

TEMYİZ EDEN (DAVACI): …
KARŞI TARAF (DAVALI): … Başkanlığı
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğundan bahisle, 2007 yılının Ocak, Şubat, Mart, Mayıs, Haziran, Ağustos ilâ Kasım dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı banka sigorta muameleleri vergisi ile hesaplanan gecikme faizi ve gecikme zammının kaldırılması istemiyle yapılan düzeltme ve şikayet başvurusunun reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 122 ve 124. maddeleri uyarınca vergi hatalarının, kendisinden düzeltme isteminde bulunulan idari makam veya uyuşmazlık halinde yargı yerince anılan Kanun’un 3. maddesinde öngörülen yorum tekniklerine başvurulmadan ilk bakışta anlaşılabilecek açıklıktaki vergilendirme yanlışlıkları olduğu, davacı tarafından ileri sürülen iddiaların 117 ve 118. maddelerde açıklanan hesap ve vergilendirme hataları kapsamında değerlendirilmeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Hatalı olarak düzenlenen ve somut tespitlerden uzak vergi tekniği raporuna istinaden yapılan cezalı tarhiyatların hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.