Danıştay Kararı 7. Daire 2016/5360 E. 2020/4035 K. 14.10.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/5360 E.  ,  2020/4035 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/5360
Karar No : 2020/4035

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : Tasfiye Halinde … İletişim Elektrik Malzemeleri Kuyumculuk Petrol İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. … – Aynı adreste

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğundan bahisle, 2009 yılının Mayıs ilâ Eylül dönemleri için re’sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı banka ve sigorta muameleleri vergilerinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun incelenmesinden, 29/04/2009 tarihinde faaliyete başlayan, 24/09/2009 tarihinden itibaren tasfiyeye giren ve mükellefiyeti 27/10/2010 tarihinde tasfiye ve terk yoluyla sona eren davacı şirketin, 2009 yılı defter ve belgelerinin inceleme elemanına ibraz edilmediği, faaaliyette bulunduğu 2009 yılının Mayıs ilâ Eylül dönemlerinde kredi kartıyla toplam 10.761.017,49TL tutarında satış yaptığı, mal alım ve satımı yaptığı kişilerden örnekleme yoluyla seçilenlerin ifadelerinde genel olarak kredi kartı kullanarak komisyon karşılığı nakit para aldıkları, gerçek bir mal ya da hizmet alım ve satımının olmadığını beyan ettikleri, ayrıca davacının satış tutarlarının perakende satış ölçeğine göre çok yüksek olduğu, kiralık bir dükkanda, hiç işçi çalıştırmayan bir işletmenin bu tutarda satış yapması ve bu kadar kısa sürede tasfiye sürecine girmesinin ticari icaplara uygun düşmediği, perakende kuyumculuk faaliyeti gösteren bir işletmenin sürekli olarak binlerce liralık satış yapması ve faaliyet gösterdiği beş ay içerisinde emtia alış ve satış faturalarında yer alan tutarda faaliyeti gerçekleştirecek sermaye ve ticari organizasyon yapısına kavuşmasının mümkün olmadığı, dolayısıyla gerçek bir faaliyeti bulunmadığı sonucuna varılan aksi yönde herhangi bir bilgi ve belge de sunmayan davacının pos cihazını amacı dışında kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarını karşılamak için kullandığı ve bunun karşılığında faiz geliri elde ettiğinin anlaşıldığı, POS çekimi tutarlarından banka komisyonu düşüldükten sonra kalan meblağ üzerinden ortalama %2,5 komisyon geliri elde edildiği hesaplamasıyla belirlenen tutar üzerinden tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Vergi tekniği raporunun eksik ve varsayıma dayalı olarak hazırlandığı, banka ve sigorta muameleleri vergisine tabi bir işlem yapmadıkları ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL’den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.