Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2016/4898 E. , 2020/4538 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/4898
Karar No : 2020/4538
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
… Başkanlığı …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Davacı tarafından, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (II) sayılı listenin 87.04 gümrük tarife pozisyonunda beyan edilerek vergisi ödenen aracın, 87.03 pozisyonunda yer alan araçlara dönüştürülmesine karşın bu tarifenin tabi olduğu verginin beyan edilmediğinden bahisle re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi, vergi ziyaı cezası ve gecikme faizinin 5838 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun geçici 3. maddesi gereğince terkini istemiyle yapılan düzeltme ve şikayet başvurusunun reddine dair işlemin iptali ile tarhiyatın terkini istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Mahkemeleri tarafından verilen ara kararı üzerine, davacı hakkında aynı konuda tesis edilen … tarih ve … sayılı işlemin tebliğine dair belgenin ibraz edilmemesi nedeniyle süre itirazı yerinde görülmeyerek işin esası hakkında yapılan incelemede; uyuşmazlığın çözümünün hukuki değerlendirmeyi zorunlu kıldığı, bu bakımdan, olayda, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümlerinin aradığı anlamda açık bir vergi hatası bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 5838 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun geçici 3. maddesinde yer alan tahsil edilmiş tutarların red ve iade edilmeyeceği yolundaki hükmün Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği, araçta yapılan tadilat nedeniyle tesis edilen tarhiyatın yasal düzenleme uyarınca terkin edilmesi gerektiği ve olayda açık hatanın mevcut olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Vergi Mahkemesinin hukuki ihtilaf yönündeki değerlendirmesinde isabet görülmediğinden, diğer yönlerden yapılacak değerlendirme sonucuna göre karar verilmek üzere kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı adına kayıtlı … plaka sayılı araçtaki tadilat nedeniyle yapılan tarhiyatın kaldırılması talebi ile … Vergi Dairesi Müdürlüğüne yapılan başvurunun reddi üzerine … Vergi Mahkemesinin E:… sayılı dosyasında açılan davada, dilekçe ve eklerinin merciine tevdiine karar verilmesi üzerine Hazine ve Maliye Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığının … tarih ve …sayılı yazısı ile talebin reddine karar verilmiştir.
Amme alacağının tahsili amacıyla uygulanan haciz işlemi üzerine tarhiyatın terkini istemiyle yapılan şikayet başvurusu hakkındaki … tarih ve … sayılı yazıda, daha önceden bilgi verildiğinin belirtildiği ve davacı tarafından da bu işlemin iptali ile tarhiyatın terkini istemiyle davanın açıldığı anlaşılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
5838 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesinde, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (II) sayılı listede yer alan ve 1.8.2002 ila 21.7.2005 tarihleri arasında, 87.03 GTİP numarasından özel tüketim vergisi beyan edilmesi gerekirken 87.04 GTİP numarasından özel tüketim vergisi beyan edilen araçlarla ilgili olarak, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki dönemler için özel tüketim vergisi tarhiyatı yapılmayacağı, daha önce yapılan tarhiyatlardan vazgeçileceği, tahakkuk eden tutarların terkin edileceği, tahsil edilmiş tutarların ret ve iade edilmeyeceği hükme bağlanmış; maddede yer alan “Tahsil edilmiş tutarlar red ve iade edilmez.” biçimindeki son cümlesi, 19/05/2012 tarih ve 28297 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 22/12/2011 tarih ve E:2010/118, K:2011/170 sayılı kararıyla, Anayasa’nın 10. maddesine aykırı bulunarak iptal edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 122. maddesinde, vergi muamelelerindeki hataların düzeltilmesinin vergi dairesinden yazı ile istenebileceği; 124. maddesinde de, vergi mahkemelerinde dava açma süresi geçtikten sonra yaptıkları düzeltme talepleri reddolunanların şikâyet yolu ile Maliye Bakanlığına (Gelir İdaresi Başkanlığına) müracaat edebilecekleri açıklanmıştır. Bu maddeler uyarınca vergi dairelerinden düzeltilmesi istenebilecek vergi hatasının tanımı ise, aynı Kanunun 116. maddesinde, vergiye müteallik hesaplarda veya vergilendirmede yapılan hatalar yüzünden haksız yere fazla veya eksik vergi istenmesi veya alınması olarak yapıldıktan sonra, 117. ve 118. maddelerinde de, hesap hataları ile vergilendirme hatalarının neler olduğu gösterilmiş; 118. maddesinin 2. fıkrasında, açık olarak vergiye tabi olmayan veya vergiden muaf bulunan kimselerden vergi istenmesi veya alınmasının mükellefiyette hata olduğu belirtilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıda yer verilen yasal düzenlemelerin birlikte değerlendirilmesinden, açık vergi hatası içeren vergilendirme işlemlerinin düzeltme ve şikayet yoluyla düzeltilebileceği, olayda, 5838 sayılı Kanunun açık hükmü karşısında davacının ileri sürdüğü iddiaların, Vergi Usul Kanununda belirtilen vergi hatası kapsamında olduğu, dolayısıyla, Vergi Mahkemesinin hukuki ihtilaf yönündeki değerlendirmesinde isabet görülmediğinden, temyize konu kararın bozulması gerekmiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. Yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.