Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2016/481 E. , 2020/5305 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/481
Karar No : 2020/5305
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Oto Servis Hizmetleri Petrol Ürünleri İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
… İdaresi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (II) sayılı listenin 87.04 gümrük tarife istatistik pozisyonunda beyan edilerek vergisi ödenen aracın, 87.03 pozisyonunda yer alan araca dönüştürülmesine karşın bu tarifenin tabi olduğu verginin beyan edilmediği yolundaki vergi inceleme raporu uyarınca salınan, ancak vadesinde ödenmemesi nedeniyle tahsili amacıyla ödeme emrine konu edilen 2004 yılının Mayıs dönemine ait vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin kaldırılması istemiyle yapılan düzeltme şikayet başvurusunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dosyanın incelenmesinden, uyuşmazlığın kaynaklandığı vergi ziyaı cezalı tarhiyata ilişkin 17/11/2014 tarih ve 3 sayılı ödeme emri ile ödenen bu vergilerin iadesine yönelik olarak yapılan düzeltme başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle … Vergi Mahkemesinin … sayılı esasına kayıtlı olarak açılan davada; davanın kısmen süre aşımı nedeniyle reddine, kısmen merciine tevdiine kararı verildiği, merciine tevdii kararı üzerine başvurunun zımnen reddedilmesi nedeniyle huzurda görülen davanın açıldığı, bir vergilendirme işleminin vergi hatası sayılabilmesi için, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 117 ve 118. maddelerinde düzenlenen hesap hataları ile vergilendirme hatalarından olmasının gerektiği, davacı tarafından, mülkiyeti kendisine ait olan aracın, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun ekli (II) sayılı listesinde yer alan 87.04 gümrük tarife istatistik pozisyonunda yapılan beyanının doğru olduğu, aracın pozisyonunun 87.03 gümrük tarife istatistik pozisyonunda olamayacağı iddia edilmekte ise, aracın hangi pozisyonda yer aldığının düzeltme-şikayet başvurusunun reddi üzerine açılan bu davada incelenmesine hukuken olanak bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: 5838 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un geçici 3. maddesinde yer alan tahsil edilmiş tutarların red ve iade edilmeyeceği yolundaki hükmün Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği, araçta yapılan tadilat üzerine aracın tabi olduğu pozisyonda yer alan verginin beyan edilmediğinden bahisle yapılan tarhiyatın anılan yasal düzenleme uyarınca terkin edilmesinin gerektiği ve olayda açık hatanın mevcut olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ: Vergi Mahkemesinin hukuki ihtilaf yönündeki değerlendirmesinde isabet görülmediğinden, diğer yönlerden yapılacak değerlendirme sonucuna göre karar verilmek üzere temyize konu kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı tarafından, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (II) sayılı listenin 87.04 gümrük tarife istatistik pozisyonunda beyan edilerek vergisi ödenen aracın, 87.03 pozisyonunda yer alan araca dönüştürülmesine karşın bu tarifenin tabi olduğu verginin beyan edilmediği yolundaki vergi inceleme raporu uyarınca salınan, ancak vadesinde ödenmemesi nedeniyle tahsili amacıyla ödeme emrine konu edilen 2004 yılının Mayıs dönemine ait vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin kaldırılması istemiyle yapılan düzeltme şikayet başvurusunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
5838 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesinde, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (II) sayılı listede yer alan ve 01/08/2002 ilâ 21/07/2005 tarihleri arasında, 87.03 GTİP numarasından özel tüketim vergisi beyan edilmesi gerekirken, 87.04 GTİP numarasından özel tüketim vergisi beyan edilen araçlarla ilgili olarak, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki dönemler için özel tüketim vergisi tarhiyatı yapılmayacağı, daha önce yapılan tarhiyatlardan vazgeçileceği, tahakkuk eden tutarların terkin edileceği, tahsil edilmiş tutarların ret ve iade edilmeyeceği hükme bağlanmış; maddede yer alan “Tahsil edilmiş tutarlar red ve iade edilmez.” biçimindeki son cümlesi, 19/05/2012 tarih ve 28297 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 22/12/2011 tarih ve E:2010/118, K:2011/170 sayılı kararıyla, Anayasa’nın 10. maddesine aykırı bulunarak iptal edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 122. maddesinde, vergi muamelelerindeki hataların düzeltilmesinin vergi dairesinden yazı ile istenebileceği; 124. maddesinde de, vergi mahkemelerinde dava açma süresi geçtikten sonra yaptıkları düzeltme talepleri reddolunanların şikâyet yolu ile Maliye Bakanlığına (Gelir İdaresi Başkanlığına) müracaat edebilecekleri açıklanmıştır. Bu maddeler uyarınca vergi dairelerinden düzeltilmesi istenebilecek vergi hatasının tanımı ise, aynı Kanun’un 116. maddesinde, vergiye müteallik hesaplarda veya vergilendirmede yapılan hatalar yüzünden haksız yere fazla veya eksik vergi istenmesi veya alınması olarak yapıldıktan sonra, 117. ve 118. maddelerinde de, hesap hataları ile vergilendirme hatalarının neler olduğu gösterilmiş; 118. maddesinin 2. fıkrasında, açık olarak vergiye tabi olmayan veya vergiden muaf bulunan kimselerden vergi istenmesi veya alınmasının mükellefiyette hata olduğu belirtilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıda yer verilen yasal düzenlemelerin birlikte değerlendirilmesinden, açık vergi hatası içeren vergilendirme işlemlerinin düzeltme ve şikayet yoluyla düzeltilebileceği, olayda, 5838 sayılı Kanun’un açık hükmü karşısında davacının ileri sürdüğü iddiaların, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nda belirtilen vergi hatası kapsamında olduğu, dolayısıyla, Vergi Mahkemesinin hukuki ihtilaf yönündeki değerlendirmesinde isabet görülmediğinden, temyize konu kararın bozulması gerekmiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. Yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.