Danıştay Kararı 7. Daire 2016/4144 E. 2020/5236 K. 24.12.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/4144 E.  ,  2020/5236 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/4144
Karar No : 2020/5236

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının babası tarafından ivazsız intikal yapıldığından bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak 2003 yılı için re’sen tarh edilen veraset ve intikal vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, davacının 2003 yılında almış olduğu taşınmazı kendi birikimiyle aldığını ifade etmesine karşın VDİNTRA kayıtlarında 2010 yılı öncesinde mükellefiyet kaydına rastlanmadığı, babasının … Madencilik Ticaret ve Sanayi Limited Şirketinin ortağı olduğu, bu durumların, taşınmazın babası tarafından alınıp bağışlandığı ya da satın alma bedelinin verildiği kanaatini güçlendirdiğinden bahisle tarhiyatın yapıldığının anlaşıldığı, ancak tarhiyata esas olan taşınmazı davacının kendi birikimiyle satın aldığı yönündeki iddiasının aksine karşılıksız olarak edindiği, ihtimal ve varsayımdan uzak, somut delillerle ortaya konulamadığından, vergi ziyaı cezalı veraset ve intikal vergisi tarhiyatının hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı adına, takdir komisyonu kararına dayanılarak 2003 yılı için re’sen tarh edilen veraset ve intikal vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.