Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/4085 E.  ,  2020/5269 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/4085
Karar No : 2020/5269

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : Tasfiye Halinde … Kimya Boya Nakliyat İnşaat İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davanın reddi yolundaki mahkeme kararının kesinleşmesi üzerine 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 58. maddesi uyarınca istenilen haksız çıkma zammının tahsili amacıyla düzenlenen 2 nolu ihbarnamenin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 6183 sayılı Kanunun 58. maddesinin 5. fıkrasına göre, haksız çıkma zammının talep edilebilmesi için, ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davada verilen mahkeme kararının kesinleşmiş olması gerektiği; olayda, ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davada verilen mahkeme kararının temyiz edilmeden kesinleştiği anlaşılmış olup, kesinleşen amme alacağı üzerinden hesaplanan haksız çıkma zammında ve söz konnusu haksız çıkma zammının 2 nolu ihbarname ile istenmesinde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Haksız çıkma zammının ne zaman ödenmesi gerektiği hususunda bir düzenleme olmadığından 6183 sayılı Kanun’un 37. maddesi gereğince bir aylık süre verilmesi gerektiği, 2 nolu ihbarname ile belirtilen alacağın istenilemeyeceği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.