Danıştay Kararı 7. Daire 2016/3937 E. 2020/4406 K. 05.11.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/3937 E.  ,  2020/4406 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/3937
Karar No : 2020/4406

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Müdürlüğü)( … Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI): …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacının servis hizmeti sunduğu otobüste Emniyet birimlerince yapılan aramada bandrolsüz sigara bulundurduğunun tespit edildiğinden bahisle 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13. maddesinin 5. fıkrası kapsamında takdir komisyonu kararına istinaden 2014 yılının Şubat dönemi için re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti Olayda; davacının okul harçlığını çıkarmak için yolcu otobüsünde servis hizmeti sunduğu, yapılan aramada ele geçirilen tütün ürünlerinden haberdar olmadığı, muavin …’ın Emniyet Müdürlüğünde, araçta yapılan aramada orta kapının basamağında ve sol arka 33-34 nolu koltukların altındaki gizli kapak içinde bulunan sigaraların tamamının kendisine ait olduğunu ve otobüs şoförü ile davacının sigaralardan haberlerinin bulunmadığını beyan ettiğinin anlaşıldığı, davacı adına özel tüketim vergisi tarhiyatı yapılabilmesi için, davacının söz konusu sigaraları bulundurduğunun veya ithal yahut imal ettiğinin somut olarak ortaya konulması gerektiği, olayda ise, sigaraların davacı dışında başka bir şahsa ait olduğunun, sabit olması karşısında davacı hakkında tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : … Asliye Ceza Mahkemesinin … sayılı dosyasında sanık olarak adı geçtiği, tesis edilen işlemde hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.