Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/3901 E.  ,  2020/4575 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/3901
Karar No : 2020/4575
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Nakliyecilik ve sıvı yakıtların toptan ticareti faaliyetiyle iştigal eden davacının, sahte belge düzenleme fiili nedeniyle hakkında vergi tekniği raporları bulunan mükelleflerden satın aldığı madeni yağların bir kısmını motorin olarak kullandığından bahisle, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, 2011 yılının Temmuz ve Ağustos aylarının (1.) ve (2.) dönemleri ile Eylül ve Aralık aylarının (2.) dönemlerine ilişkin re’sen tarh edilen özel tüketim vergileri ile kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, hakkında vergi tekniği raporu düzenlenen … ve …Petrol Ürünleri Otomotiv Demir Çelik Nakliyat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’nden alınan faturalardaki katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarının iptali istemiyle Mahkemelerinin E:… sayılı dosyasında açılan davanın reddine karar verilerek davacıya fatura düzenleyen anılan firmaların gerçek faaliyetinin olmadığı Mahkemelerince kabul edilmişse de, davacı tarafından söz konusu faturalar muhteviyatı madeni yağların gerçekte alınıp alınmadığı hususunda vergi inceleme raporunda bir tespit olmadığından gerçekte alınmayan madeni yağların davacı şirkete ait araçlarda yakıt olarak kullanılmasının mümkün olmadığı, bu durumda davacı adına tarh edilen vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergilerinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu ile, davacı tarafından satın alınan madeni yağların bir kısmının akaryakıt olarak kullanıldığının tespit edildiği, bu tespite dayanılarak tesis edilen işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NIN DÜŞÜNCESİ : Olayda, davacının inceleme raporu kapsamında alınan ifadesinden hareketle, davacı tarafından satın alınan madeni yağların bir kısmının daha yüksek tutarda vergiye tabi olan motorin olarak kullanıldığının anlaşıldığı, bu nedenle dava dilekçesinde belirtilen iddiaların da değerlendirilmesi suretiyle matrahın hukuka uygunluğunun denetlenmesi icap ettiğinden, dava konusu işlemleri iptal eden mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacının, satın aldığı madeni yağların bir kısmını motorin olarak kullandığından bahisle, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, 2011 yılının Temmuz ve Ağustos aylarının (1.) ve (2.) dönemleri ile Eylül ve Aralık aylarının (2.) dönemlerine ilişkin re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergilerini iptal eden mahkeme kararı temyiz edilmiştir.
İLGİLİ MEVZUAT:
4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 1. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde, (I) sayılı listedeki malların ithalatçıları veya rafineriler dahil imal edenler tarafından tesliminin bir defaya mahsus olmak üzere özel tüketim vergisine tabi olduğu; “Müteselsil sorumluluk ve ceza uygulaması” başlıklı 13. maddesinin 2. fıkrasında ise, (I) sayılı listedeki malları teslim alanların, bu malları daha yüksek tutarda vergiye tâbi bir mal olarak kullanmak veya üçüncü kişilere satmak suretiyle vergi ziyaına sebebiyet vermeleri halinde, ziyaa uğratılan verginin bunlar adına tarh olunacağı ve tarhiyata 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 344. maddesine göre vergi ziyaı cezası uygulanacağı hüküm altına alınmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Kanun koyucu, yukarıda yer verilen Kanun maddesinde, (I) sayılı listedeki malları düşük tutarlı vergiye tabi bir mal olarak kullanmak amacıyla satın alan mükelleflerin tarhiyata muhatap alınabilmesini, satın alınan bu malların daha yüksek tutarda vergiye tabi bir mal olarak kullanılması veya satılması koşuluna bağlamış bulunmaktadır.
Dosyanın incelenmesinden; davacının 2011 yılına ait faaliyetlerinin sahte belge kullanımı yönünden sınırlı olarak incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi inceleme raporunda, hakkında sahte belge düzenleme fiili nedeniyle vergi tekniği raporları bulunan … ve … Petrol Ürünleri Otomotiv Demir Çelik Nakliyat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi tarafından davacı adına düzenlenmiş madeni yağ alımına ilişkin faturaların tespit edildiği, faturalarda yer alan emtiaların cinsinin madeni yağ, paslanmayı önleyici müstahzar ve oksidasyon önleyici müstahzar olduğu, faturaların teneke üzerinden düzenlendiği, davacının inceleme kapsamında alınan ifadesinde, söz konusu fatura muhteviyatı madeni yağların satın alındığı, bunların ortalama %80’inin nakliyecilik işinde kullanılan araçlarında yakıt olarak, %20’sinin araçların bakımında kullanıldığı, madeni yağların 14 kg’lık tenekeler halinde temin edildiğinin beyan edildiği, davacının ifadesi doğrultusunda faturada kayıtlı alışların %80’inin motorin olarak kullanıldığı ve her bir tenekenin 14 kg olduğu kabul edilerek, motorin ile 2710.19.81.00.00 GTİP’inde yer alan madeni yağın maktu özel tüketim vergisi arasındaki farka tekabül eden vergilerin, vergi ziyaı cezaları ile birlikte 4760 sayılı Kanun’un 13. maddesinin 2. fıkrası uyarınca tarh edildiği anlaşılmıştır.
Öte yandan, dava dilekçesinde, davacı tarafından, faturalarda yer alan madeni yağların, inceleme elemanınca hiçbir tahlile tabi tutulmaksızın 2710.19.81.00.00 GTİP’inde olduğu belirtilerek, tarhiyatta bu pozisyonda öngörülen maktu özel tüketim vergisinin esas alındığı, ancak madeni yağların, baz yağ, mineral yağ ve yağlama müstahzarları olarak farklı GTİP’lerde sınıflandırılmalarının, dolayısıyla farklı özel tüketim vergisi oranlarına tabi olmalarının mümkün olduğu, yine tarhiyatta esas alınan, bir kg madeni yağın 1,1613 litreye tekabül ettiği bilgisinin mutlak ve doğru bir bilgi olmadığı, her madeni yağın türüne ve yoğunluğuna göre bu parametre değişkenlik göstereceğinden kullanılan madeni yağların kilogramının kaç litreye karşılık geleceğinin ancak somut tahlillerle elde edilebileceğinin ileri sürüldüğü görülmektedir.
Olayda, davacının inceleme raporu kapsamında alınan ifadesinden, davacı tarafından satın alınan madeni yağların bir kısmının daha yüksek tutarda vergiye tabi olan motorin olarak kullanıldığı anlaşılmış olup, Mahkemece, yukarıda yer verilen davacı iddialarının da değerlendirilmesi suretiyle matrahın hukuka uygunluğunun denetlenmesi gerekirken, dava konusu işlemlerin iptali yolunda verilen kararda yasal isabet bulunmamıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.