Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2016/3891 E. , 2020/3486 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/3891
Karar No : 2020/3486
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Enerji Elektrik Üretimi Motorlu Araçlar Tütün Ürünleri Dağıtım Pazarlama Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Otomobil alım satımı alanında faaliyet gösteren davacı hakkında düzenlenen, 2009 yılı Kasım ile Aralık aylarına ait üç kat vergi ziyaı cezalı tarhiyata dair ihbarnamelerin tebliği üzerine açılan davalarda verilen kısmen ret, kısmen iptal kararları üzerine 2 nolu ihbarnamelerin düzenlenmesinden sonra yapılan uzlaşma başvurusunun reddi yolunda tesis edilen işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun uzlaşmanın konusu, kapsamı, komisyonlar ve şekli başlıklı ek 1. madde ve tarhiyat öncesi uzlaşma başlıklı ek 11. madde hükümleri açıklanmak suretiyle; olayda, cezalı tarhiyatların uzlaşma yoluna gidilmeksizin dava konusu edildiği, verilen kararlar uyarınca da 2 nolu ihbarnamelerin düzenlendiği, idare tarafından yeni bir tarhiyat yapılmadığı, mahkeme kararının uygulanmasına ilişkin işlem tesis edildiği, bu durumda, tarhiyat öncesi ve sonrasında başvurulması mümkün olan uzlaşma yoluna mahkeme kararı üzerine kesinleşen ceza ve tarhiyatlara karşı başvurulmasının yasal olmadığı, aksi durumun hem uzlaşma müessesesinin varlığı ile bağdaşmayacağı, hem de maddi anlamda kesin hüküm haline gelen yargı kararının daha sonradan tarafların iradesi ile değiştirilmesi sonucunu doğuracağı, bu nedenle, uzlaşma başvurusunun reddinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İptal kararının geriye yürüyeceği, yargı kararı uyarınca uzlaşmanın kabulünün gerektiği, 2 nolu ihbarnamenin gerçekte ilk kez yapılan tarhiyat ve ceza kesme işlemi niteliğinde olduğu, uzlaşma hakkını zaman yönünden de kısıtlayan bir hükmün bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.