Danıştay Kararı 7. Daire 2016/3816 E. 2020/4585 K. 12.11.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/3816 E.  ,  2020/4585 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/3816
Karar No : 2020/4585

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü …/…

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının, sol bacağındaki rahatsızlığı nedeniyle alınan %40 oranında engellilik raporu ve satın alacağı araca ilişkin proforma fatura ile 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 7. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca engelliler için öngörülen istisnadan yararlandırılması istemiyle yaptığı başvurunun, H sınıfı sürücü belgesi olmadığından bahisle reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 7. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendiyle, malul ve engellilerin, içinde bulundukları özel durumları nedeniyle, sosyal yaşama daha rahat adapte olmaları sağlanarak, Anayasa’nın 61. maddesinde ifadesini bulan, devletin, malullerin ve engellilerin korunmalarını ve toplum hayatına intibaklarını sağlayıcı tedbirleri alacağı yolunda üstlendiği ödevlerin yerine getirilmesinin amaçlandığı, buna göre, malul ve engelli kişilerin, bizzat kullanma amacıyla satın aldıkları araçlarda, engellilik hallerine uygun hareket ettirici özel tertibat yaptırılması suretiyle istisna hükmünden beş yılda bir defaya mahsus olmak üzere yararlanmalarının mümkün kılındığı, engellilerin, engellilik durumlarına uygun hareket ettirici tertibatının, satın alınan aracın üretimi esnasında mevcut olması halinin de aynı istisna kapsamında ve değinilen amacın gerçekleştirilmesine yönelik olduğu, davacının, sol ayağında mevcut olan rahatsızlığı nedeniyle, düz vitesli, debriyajı olan bir aracı kullanması mümkün olmadığından, sahibi olduğu aracın, otomatik vitesli olması halinin, anılan kişi açısından, sakatlığına uygun hareket ettirici özel tertibat olarak kabulünün gerektiği, yapılan başvuru H sınıfı sürücü belgesi bulunmadığından bahisle reddedilmiş ise de; davacı hakkında düzenlenen sağlık kurulu raporunda, H sınıfı ehliyet ile özel tertibatlı araç veya B sınıfı ehliyet ile otomatik vitesli araç kullanabileceğinin belirtildiği, 4760 sayılı Kanun’un 7. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi kapsamında istisnadan faydalanması için öngörülen şartları taşıyan davacının başvurusunun, 4760 sayılı Kanun’da belirlenen istisnadan yararlanma hakkını sınırlayıcı nitelikte Genel Tebliğ ile getirilen ek bir şartı taşımadığından bahisle reddedilmesinde vergilerin kanuniliği ilkesine ve hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı adına yapılan bir tarhiyat veya kesilen ceza olmadığından dava konusu edilecek bir işlemin de bulunmadığı, verginin mükellefinin aracı satan firma olduğu, davacının başvurusunda H sınıfı sürücü belgesi ibraz etmediği, söz konusu istisnadan faydalanılabilmesi için bu belgenin ibrazının zorunlu olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.