Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/3776 E.  ,  2020/4400 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/3776
Karar No : 2020/4400

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 2012 yılının Ekim dönemi için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının ve gecikme faizinin tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergiye ilişkin tebligatın 7201 sayılı Tebligat Kanunu uyarınca değil, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na göre yapılması gerektiği, olayda, ödeme emrine konu vergilere ilişkin ihbarnamenin muhatabına teslim edilememesi üzerine, evrakın, evrakı çıkaran merciye iade edilerek, uygun zamanda ikinci defa tebliğe çıkarılması, bu halde de aynı nedenle tebligatın yapılamaması üzerine ilan yoluyla tebliğe gidilmesi gerekirken, tebliğ imkansızlığından bahisle, 7201 sayılı Kanun’un 21. maddesi uyarınca tebliğ evrakının mahalle muhtarına bırakılması ve kapıya yapıştırılması suretiyle yapılan tebligatın usulsüz olduğu, bu durumda, kesinleşmeyen ve bu nedenle de ödeme emriyle tahsil edilebilir nitelikte bulunmayan amme alacaklarının tahsili için düzenlenen dava konusu ödeme emrinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Ödeme emri içeriği borçların usulüne uygun olarak tebliğ edilerek kesinleştiğinden, tahsilata yönelik olarak tesis edilen işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.