Danıştay Kararı 7. Daire 2016/3712 E. 2020/4753 K. 19.11.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/3712 E.  ,  2020/4753 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/3712
Karar No : 2020/4753

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Asıl borçlu … Otomotiv Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin 2008 yılının muhtelif dönemlerine ilişkin özel tüketim vergisi, vergi ziyaı ve gecikme faizinden oluşan borcunun tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, Mahkemelerince verilen ara kararıyla, asıl borçlu şirket nezdinde yapılan malvarlığı araştırmalarının sorulduğu, idarece bankalar nezdinde yapılan araştırmalar ile trafik tescilde yapılan araştırmaların gönderilmediği, dolayısıyla da asıl borçlu şirket nezdinde yapılan takibin ortaya konulamadığı, öte yandan, malvarlığı araştırmaları ekinde gönderilen 19/09/2013 tarihli yazıda asıl borçlu şirket adına kayıtlı üç adet araca haciz konulduğunun belirtilmesine rağmen, bu araçlarının satışının yapılarak, kamu alacağının ne kadarının karşılanmadığı somut ve kesin olarak belirlenmeden, kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına ödeme emri düzenlendiği anlaşıldığından, asıl borçlu şirket hakkında takip yollarının tüketildiğinden söz edilemeyeceği gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Uzlaşma tutanağına istinaden yapılan tahakkukların ödenmediği tespit edildiğinden, tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.