Danıştay Kararı 7. Daire 2016/2347 E. 2020/3859 K. 12.10.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/2347 E.  ,  2020/3859 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/2347
Karar No : 2020/3859

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Petrol Madeni Yağ Nakliyat İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. … – Aynı adreste

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının hesap ve işlemlerinin özel tüketim vergisi yönünden incelenmesi sonucunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13. maddesinin 2. fıkrası uyarınca 2011 yılının Ocak ayının birinci dönemi için re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılarak kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirkete yardımcı madde satışı yaparak fatura düzenleyen … Metal Orman Ürünleri İnşaat Taahhüt Gıda ve İç ve Dış Ticaret Limited Şirketi hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda; adı geçen şirketin yöneticisinin ortak olduğu şirketlerden birinin sahte belge düzenlediği, mal alımında bulunulan şirketlerin BA-BS formları ile bahsi geçen şirketin kayıtlarının uyumlu olmadığı, şirketin herhangi bir şubesinin, deposunun veya aktifinde kayıtlı bir aracının bulunmadığı, yüksek miktarda yapılan satışlara rağmen, işyerinde sadece 30.000,00 TL tutarında emtianın bulunduğu ve ödenecek katma değer vergisinin çıkmadığı, yapılan yoklamalarda faaliyetin varlığını ortaya koyacak bir verinin bulunmadığı yolundaki tespitlerden adı geçen şirketin düzenlediği faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığı düzenlenmediği sonucuna ulaşıldığı, davacı şirketin toplam yardımcı madde alışının 184.900 kg olduğu, bu miktardan gerçek bir mal ve hizmet karşılığı düzenlenmediği tespit edilen bahsi geçen şirketten alınan 78.940 kg’ın düşülmesi sonucunda kalan 106.410 kg’lık kısımla taahhüt edilen malın üretilemeyeceği, şirketin baz yağı, taahhüdüne uygun şekilde madeni yağ imalinde kullanmadığı, white spirit cinsi malı aynen ya da basit bir karışım yapmak suretiyle yüksek tutarda vergiye tabi bir mal olarak üçüncü kişilere satmasına karşın, bu satışlar için düzenlenen faturalarda özel tüketim vergisinin hesaplanmadığı anlaşıldığından cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan tekerrüre esas alınan 2010 yılının Ocak ilâ Aralık dönemlerine ait damga vergisi için kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin ihbarnamenin, 2010 yılında davacıya tebliğ edilmesi üzerine ödendiği görüldüğünden, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan kısmının da hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Salt vergi inceleme raporuna dayanılarak faturaların sahte olarak değerlendirilmesinin Vergi Usul Kanunu’na aykırı olduğu, vergi inceleme raporunun somut tespitlere dayanmadığı, tekerrür hükümlerinin uygulanmasının hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL’den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.