Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2016/2187 E. , 2020/3858 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/2187
Karar No : 2020/3858
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Petrol Madeni Yağ Nakliyat İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. … – Aynı adreste
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının hesap ve işlemlerinin özel tüketim vergisi yönünden incelenmesi sonucunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13. maddesinin 2. fıkrası uyarınca 2010 yılının Kasım ayının birinci dönemi için re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılarak kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti:Davacı şirkete yardımcı madde satışı yaparak fatura düzenleyen … Metal Orman Ürünleri İnşaat Taahhüt Gıda ve İç ve Dış Ticaret Limited Şirketi hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda; adı geçen şirketin yöneticisinin ortak olduğu şirketlerden birinin sahte belge düzenlediği, mal alımında bulunulan şirketlerin BA-BS formları ile bahsi geçen şirketin kayıtlarının uyumlu olmadığı, şirketin herhangi bir şubesinin, deposunun veya aktifinde kayıtlı bir aracının bulunmadığı, yüksek miktarda yapılan satışlara rağmen, işyerinde sadece 30.000,00 TL tutarında emtianın bulunduğu ve ödenecek katma değer vergisinin çıkmadığı, yapılan yoklamalarda faaliyetin varlığını ortaya koyacak bir verinin bulunmadığı yolundaki tespitlerden adı geçen şirketin düzenlediği faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığı düzenlenmediği sonucuna ulaşıldığı, davacı şirketin toplam yardımcı madde alışının 184.900 kg olduğu, bu miktardan gerçek bir mal ve hizmet karşılığı düzenlenmediği tespit edilen bahsi geçen şirketten alınan 78.940 kg’ın düşülmesi sonucunda kalan 106.410 kg’lık kısımla taahhüt edilen malın üretilemeyeceği, şirketin baz yağı, taahhüdüne uygun şekilde madeni yağ imalinde kullanmadığı, white spirit cinsi malı aynen ya da basit bir karışım yapmak suretiyle yüksek tutarda vergiye tabi bir mal olarak üçüncü kişilere satmasına karşın, bu satışlar için düzenlenen faturalarda özel tüketim vergisinin hesaplanmadığı anlaşıldığından cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan tekerrüre esas alınan 2010 yılının Ocak ilâ Aralık dönemlerine ait damga vergisi için kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin ihbarnamenin, 2010 yılında davacıya tebliğ edilmesi üzerine ödendiği görüldüğünden, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan kısmının da hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Salt vergi inceleme raporuna dayanılarak faturaların sahte olarak değerlendirilmesinin Vergi Usul Kanunu’na aykırı olduğu, vergi inceleme raporunun somut tespitlere dayanmadığı, tekerrür hükümlerinin uygulanmasının hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Mahkeme kararının, özel tüketim vergisi ile üç kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının onanması ile, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 339. maddesindeki şartlar dava konusu olayda gerçekleşmediğinden, Mahkeme kararının, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 339. maddesinde, vergi ziyaına sebebiyet vermekten veya usulsüzlükten dolayı ceza kesilen ve cezası kesinleşenlere, cezanın kesinleştiği tarihi takip eden yılın başından başlamak üzere vergi ziyaında beş, usulsüzlükte iki yıl içinde tekrar ceza kesilmesi durumunda, vergi ziyaı cezasının yüzde elli, usulsüzlük cezasının yüzde yirmibeş oranında artırılmak suretiyle uygulanacağı hükmü yer almıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararının, özel tüketim vergisi ile üç kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasına yönelik olarak temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, sözü geçen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Mahkeme kararının, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulamak suretiyle artırılan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasına yönelik temyiz istemine gelince;
213 sayılı Kanun’un 339. maddesine göre; tekerrür sebebiyle cezanın artırımlı uygulanabilmesi için, tekerrür hükümleri uygulanacak sonraki eylemin, daha önce işlenmiş bir fiil için kesilen cezanın kesinleşme tarihini takip eden yılın başından sonraki tarihte gerçekleşmiş olması gerekmektedir.
Dosyanın incelenmesinden; davalı idarece, tekerrüre esas alınan 2010 yılının Ocak ilâ Aralık dönemlerine ait damga vergisi için kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin ihbarnamenin 2010 yılında davacıya tebliğ edildiği ve cezanın ödeme suretiyle kesinleştiği görülmüş olup, tekerrür hükümlerinin uygulanması için kesinleşmeyi izleyen yıldan itibaren işlenmiş bir fiilin mevcut olmasının gerektiği, ihtilaf konusu fiilin de 2010 yılında işlendiği anlaşılmakla, mahkeme kararının, tekerrür koşullarının oluştuğu, kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrür uygulanarak artırılan kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasında isabet görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen de kabulüne,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının dava konusu özel tüketim vergisi ve üç kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
3. Kararın, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanarak artırılan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının ise BOZULMASINA,
4. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar vermek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. Yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine,
6. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 12/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.