Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2016/2177 E. , 2020/4558 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/2177
Karar No : 2020/4558
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Petrol Ürünleri Nakliyat Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı …
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. … – Aynı adreste
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacıya ait akaryakıt istasyonunda ulusal marker standartlarına uygun olmayan motorin bulunduğunun tespit edildiğinden bahisle, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13. maddesinin 4. fıkrası uyarınca 2011 yılı Ocak ila Haziran dönemi için tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle yapılan vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi tarhiyatına ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının alışlarını yaptığı ve fatura düzenleyen … Petrol Ürünleri Nakliyat Ticaret Limited Şirketi ve … Petrol Ürünleri Madeni Yağ Oto İnşaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu ile yapılan tespitlerden, bu şirketlerin gerçek bir mal ve hizmet tesliminde bulunmadığı, düzenlenen faturaların gerçek bir mal ve hizmet alımına dayanmayan sahte faturalar olduğu, anılan şirketlerin herhangi bir dağıtıcı lisansının bulunmadığı, davacı şirketin işyerinde yapılan 23/06/2011 tarihli aramada A1 diye adlandırılan satış tabancasından alınan numunenin yeterli şart ve seviyede ulusal marker içermediği, 5.550 kg akaryakıtın bulunduğu ve vaziyet planı ile beyanda bulunulmayan istasyon ofis binalarının arka tarafında üzeri çakıl taşları ile kamufle edilmiş ve 200-300 litre kadar yakıt çökelti vaziyette motorinin bulunan, gizli bir yer altı tankının tespit edildiği, akaryakıttan alınan numunelerin marker ölçüm sonuçlarının geçersiz çıktığı, numunelerin gerekli analizlerin yapılması amacıyla ODTÜ Petrol Araştırma Merkezi Başkanlığına gönderildiği ve cevaben ulusal marker analizinin geçersiz bulunduğunun bildirildiği, Ankara Makine Mühendisleri Odası ve Elektrik Mühendisleri Odasınca görevlendirilen teknik personeller tarafından yerinde yapılan tespitte bir adet göstermelik olmak üzere 4 adet tankın mevcut olduğu, bu durumun her türlü kaçak akaryakıt satışına ve üretimine imkan verdiği, elektirik tesisatlarının merdiven altındaki elektirik panosundan elle ayrı ayrı kumanda edilebiliyor olması nedeniyle illegal üretime ve satışa müsait bir işletme durumunda olduğu hususların tutanak ile tespit edildiği, bu tespitler doğrultusunda ulusal marker testi geçersiz olan ve teknik düzenlemelere uygun olmayan özel tüketim vergisine tabi akaryakıtın bulundurulduğunun açık olduğu; davacı adına 2007 yılına ilişkin olarak kesilmiş ve 2008 yılında kesinleşmiş vergi ziyaı cezası nedeniyle ceza arttırımının şartlarının da oluştuğu, bu nedenle, vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Marker testi geçersiz olan 5.500 kg litre akaryakıt bulunmasına rağmen hesaplamanın 1.058.684 litre üzerinden yapılmasının hatalı olduğu, akaryakıt alımlarının gerçek olduğu, dağıtım firması dışında akaryakıt satışı konusunda lisansı bulunan şirketlerden akaryakıt alınmasının vergi hukuku açısından suç olarak kabulünün mümkün olmadığı, dağıtım firması dışında yapılan alımların cezasının idari para cezası olduğu ve kesilen idari para cezasına karşı dava açıldığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL’den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.