Danıştay Kararı 7. Daire 2016/13246 E. 2020/3725 K. 07.10.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/13246 E.  ,  2020/3725 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/13246
Karar No : 2020/3725

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Bakanlığı adına … Müdürlüğü
VEKİLİ: …
KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: 11/05/2010 tarih ve … sayılı beyanname ile … (… Otomotiv) tarafından ithal edilen mülkiyeti davacıya ait olan araç hakkında 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 235. maddesi uyarınca alınan mülkiyetin kamuya geçirilmesine dair karara vaki itirazın reddi işleminin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, 28/03/2013 tarih ve 6455 sayılı Kanun’un 12. maddesinin, 11/04/2013 tarih ve 28615 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği, uyuşmazlığa konu aracın ithalatının yapıldığı tarihte, İthalat Rejimi Kararı’nın 7. maddesi uyarınca ithali izne bağlı eşyanın izinsiz olarak ithal edilmesi halini cezalandıran bir hükmün mevcut olmadığının anlaşılması karşısında, işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davaya konu işlem iptal edilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: İzne tabi eşyayı izin almaksızın ithal etme eyleminin, gerçekleştiği tarih itibarıyla 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu kapsamında suç teşkil ettiği, yapılan kanuni düzenleme ile sadece düzenlemenin yer aldığı Kanunun değiştiği, bu itibarla dava konusu işlemin kanunsuz suç ve ceza olmaz ilkesine aykırılık teşkil etmediği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
3. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.