Danıştay Kararı 7. Daire 2016/13170 E. 2020/4012 K. 14.10.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/13170 E.  ,  2020/4012 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/13170
Karar No : 2020/4012

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Grup Kimya İthalat İhracat Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına düzenlenen ödeme emrinin 2012 ila 2014 yılı özel tüketim vergisi beyannamelerini elektronik ortamda vermediğinden bahisle kesilen özel usulsüzlük cezalarına ilişkin kısmının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, dosyaya sunulan bilgi ve belgelerle, mükellefin 2010, 2011 ve 2012 yılı özel tüketim vergisi yönünden incelemesinin devam ettiğinin, kayıtlara intikal etmiş vergi inceleme raporunun bulunmadığının bildirildiği, yine 2012/Ocak ila 2014/Aralık döneminde özel tüketim vergisi kapsamında faaliyeti bulunduğuna ilişkin somut bilgi içeren belge de sunulamadığından, şirketin 2012/Ocak ila 2014/Aralık döneminde özel tüketim vergisi beyannamesi verilmesini gerektirecek bir faaliyeti bulunduğunun ortaya konulamaması nedeniyle anılan dönemler için böyle bir borcu bulunmadığı anlaşılan davacı adına düzenlenen ödeme emrinin davaya konu özel usulsüzlük cezalarına ilişkin kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tesis edilen işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.