Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/12801 E.  ,  2020/3885 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/12801
Karar No : 2020/3885

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Anonim Şirketi

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davaçı şirket adına tescilli … tarih ve … sayılı geçici ithalat beyannamesi muhteviyatı eşyaların süresi içinde yurt dışı edilmediğinden bahisle 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 238. maddesinin 1. fıkrası uyarınca karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddi yolundaki işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu para cezası kararına karşı yapılan itirazın Bölge Müdürlüğünce reddedilerek, bu işlemin 09/05/2016 tarihinde davacıya tebliği üzerine 09/06/2016 davanın açıldığı, bu durumda, itirazın reddine dair kararın 09/05/2016 tarihinde tebliği üzerine en geç 08/06/2016 tarihinde davanın açılması gerekirken, 09/06/2016 tarihinde kayda giren dilekçe ile açılan davada süre aşımı bulunduğundan davanın esasını inceleme olanağının bulunmadığı gerekçesiyle davanın süre aşımı yönünden reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Uyuşmazlığın gümrük mevzuatından kaynaklandığı, 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun ilgili maddelerinin yanlış yorumlandığı, dolayısıyla işbu davaya konu para cezasına ilişkin uyuşmazlığı çözmekle görevli yerin idare mahkemeleri olduğu ve bu mahkemelerde dava açma süresinin 60 gün olması nedeniyle davanın süresinde açıldığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.