Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2016/10860 E. , 2020/5132 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/10860
Karar No : 2020/5132
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. … – Aynı adreste
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: … , K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, takdir komisyonu kararına istinaden 2009 yılının Ocak dönemi için re’sen salınan vergi ziyaı cezalı veraset ve intikal vergisinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 342. maddesinin 1. fıkrasında, veraset ve intikal vergisine ilişkin mükellefiyetlerde tahakkuk muamelesi yapılması için beyanname verme süresinin sonundan başlayarak 15 gün bekleneceği, beyannamenin bu süre içinde verilmesi halinde vergi ziyaının olmamış sayılacağı, 2. fıkrasında ise ayrıca mükellefe tebliğ edilmek şartı ile yeniden 15 günlük bir mühlet verileceği, bu hususta da yukarıdaki hükmün cari olduğu düzenlemesine yer verildiği, davacı tarafından da süre verilmeden cezalı tarhiyat yapıldığı iddia edilmesine rağmen davalı idarece bu iddiaya herhangi bir cevap verilmediği hususu değerlendirildiğinde, beyanname verilmemesi üzerine, davacıya beyana çağrı yazısı yazılıp tebliğ edilmesi gerekirken, kanunda öngörülen süreler verilmeden cezalı tarhiyat yapıldığından işlemde bu nedenle hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tarh zamanaşımı süresinin dolmasından önce takdir komisyonuna başvurulduğu, olayda zamanaşımının bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: … , K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.