Danıştay Kararı 7. Daire 2016/10344 E. 2020/4010 K. 14.10.2020 T.

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2016/10344 E.  ,  2020/4010 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/10344
Karar No : 2020/4010

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Mal Müdürlüğü – …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının kanuni temsilcisi olduğu … Madeni Yağ ve Kimyasal Maddeler Ambalaj Nakliye İnşaat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi hakkında 2015/6(1.) dönemine ilişkin olarak verilen ilk özel tüketim vergisi beyannamesindeki vergi oranının ikinci bir beyanname ile düzeltilmesi nedeniyle inceleme başlatıldığından bahisle ilk beyannamedeki vergi oranı üzerinden hesaplanan tutardan, düzeltme beyannamesi ile ödenen verginin düşülmesi suretiyle kalan vergi borcunun tahsili amacıyla davacı adına düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, dava konusu amme alacağının öncelikle asıl borçlu şirketten tahsil edilmesi gerektiği, bunun mümkün olmaması halinde davacı adına takibat yapılabileceği açık olup, davalı idarece şirket hakkındaki incelemenin devam ettiğinin belirtilmesine rağmen davacı adına ödeme emri düzenlendiği görüldüğünden kesinleşmemiş amme alacağının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tesis edilen işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.