Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2016/10343 E. , 2020/3680 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/10343
Karar No : 2020/3680
TEMYİZ EDEN (DAVACI): …
KARŞI TARAF (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, bandrolsüz sigara bulundurduğunun tespit edildiğinden bahisle 2015 yılının Şubat dönemine ilişkin re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi ile hesaplanan gecikme faizi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 3. bendine istinaden kesilen özel usulsüzlük cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Ödeme emrine konu vergilerin iptali istemiyle dava açılmadığı, bu nedenle usulüne uygun olarak kesinleşen ve vadesinde ödenmeyen kamu alacağının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı, davacı tarafından ileri sürülen iddiaların 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’da yer alan itiraz sebeplerinden hiçbirine girmediği, tarhiyat aşamasına ilişkin söz konusu iddiaların işbu davada değerlendirilmeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Aynı olayla ilgili olarak yapılan yargılama neticesinde Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hapis ve adli para cezasına ilişkin kararın temyiz edildiği, dolayısıyla söz konusu kararın kesinleşmediği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.