Danıştay Kararı 7. Daire 2005/5477 E. 2007/2493 K. 23.05.2007 T.

7. Daire         2005/5477 E.  ,  2007/2493 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2005/5477
Karar No : 2007/2493

Temyiz İsteminde Bulunan: Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına …
Karşı Taraf : … Ticaret ve Sanayi Anonim Şirketi
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Davacı Şirket adına tescilli 4.12.2000 gün ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı eşya nedeniyle ek olarak tahakkuk ettirilen katma değer vergisinin üç katı tutarında hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine ilişkin işlemi iptal eden, …Vergi Mahkemesinin …gün ve E:…; K:…sayılı kararının; 16.4.2001 gün ve 38387 sayılı dilekçede açıklanan sebeplerle bozulması istenilmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 14’üncü maddesinin 6’ncı fıkrası uyarınca görevlendirilen Tetkik Hakimi …’in açıklamaları dinlenildikten sonra işin gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 46’ncı maddesinin 1’inci fıkrasında Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, Danıştayda temyiz edilebileceği hükmü yer almış; aynı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında da, ilk derece mahkemesi kararının bozulmasını gerektiren sebepler sayılmış olup; bozulması istenilen ilk derece mahkemesi kararında var olan söz konusu sebeplerin ve gerçekleşme biçiminin başvuru dilekçesinde açıklanmış olması istemin esasının incelenebilmesi için gerekli bulunmaktadır.
Temyiz dilekçesinin incelenmesinden; ilk derece mahkemesinin kararının temyizen bozulmasını isteyen tarafça gösterilmiş herhangi bir nedenin olmadığı anlaşılmıştır.
Her ne kadar, anılan dilekçede, 16.4.2001 gün ve 38387 sayılı dilekçede açıklanan sebeplerle temyiz talebinin kabulüne karar verilmesi istenilmiş ise de; yukarıda sözü edilen 2577 sayılı Kanunda, temyize gelen tarafa, daha önce verilen dilekçelerde gösterilen sebeplere dayanılarak temyiz isteminde bulunma olanağı tanıyan bir düzenleme olmadığından; söz konusu dilekçe ile yapılan temyiz başvurusu incelenebilecek nitelikte görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine, 23.5.2007 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

X – KARŞI OY
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 48’inci maddesinde, temyiz istemlerinin Danıştay Başkanlığına hitaben yazılmış dilekçelerle yapılacağı, temyiz dilekçelerinin 3’üncü madde esaslarına göre düzenleneceği; 49’uncu maddesinde ise temyiz incelemesi sonucunda Danıştayın, görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, hukuka aykırı karar verilmesi, usul hükümlerine uyulmamış olunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı hükme bağlanmıştır.
2577 sayılı Yasada, mahkeme kararının hangi esaslara göre temyiz incelemesine tabi tutulacağı belirtilmesine karşın, “hukuka aykırı karar verilmesi” gibi geniş kapsamlı bir kriter getirilmiş olması karşısında, üst yargı merciilerince mahkeme kararının, temyiz dilekçesinde belirtilmiş olup olmadığına bakılmaksızın her yönden incelemeye tabi tutulacağı kuşkusuzdur. Nitekim, yapılan temyiz incelemelerinde, taraflarca ileri sürülmemiş olsa bile, mahkeme kararı, saptanan diğer hukuka aykırılıklar yönünden de incelemeye tabi tutulmaktadır.
Öte yandan, 2577 sayılı Yasanın kararın düzeltilmesi kanun yolunu düzenleyen 54’üncü maddesinde yer alan, Danıştay dava dairelerinin, kararın düzeltilmesi isteminde ileri sürülen sebeplerle bağlı olacağı şeklinde bir düzenlemenin temyiz yolu için öngörülmemiş olması da temyiz merciilerinin dilekçede belirtilen sebeplerle bağlı olmayacağı gibi hiç bir sebep gösterilmeksizin sadece tarih ve sayısı belirtilerek mahkeme kararının bozulmasının istenilmesi halinde de temyiz incelemesi yapabileceği sonucuna varılmaktadır.
Bu nedenle, …Vergi Mahkemesinin …gün ve E:…; K:… sayılı kararının bozulması istemini içeren dilekçenin incelenebilecek nitelikte kabul edilerek, istemin esası hakkında karar verilmesi gerektiği oyu ile çoğunluk kararına katılmıyorum.