7. Daire         2005/5353 E.  ,  2006/2886 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2005/5353
Karar No : 2006/2886

Kararın Düzeltilmesini İsteyen : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına Kapıkule Yolcu Salonu Gümrük Müdürlüğü
Karşı Taraf : …
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Davacı tarafından geçici olarak yurda getirtilen özel aracın süresi içinde yurt dışı edilmediğinden bahisle, 4458 sayılı Gümrük Kanununun 238’inci maddesi uyarınca tahakkuk ettirilen gümrük vergileri ile kesilen para cezasına vaki itirazın reddine ilişkin Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı işleminin iptali istemiyle açılan davayı; geçici ithali yapılan özel kullanıma mahsus kara taşıtları için gümrük idarelerinin, Özel Kullanıma Mahsus Kara Taşıtlarına İlişkin 1 seri Numaralı Gümrük Genel Tebliği uyarınca, herhangi bir oniki aylık dönem için, aralıklı ya da aralıksız, altı ay yurtta kalma süresi verebileceği, süre tanınması konusunda gümrük idarelerinin yetkili olduğunun ilgili mevzuat uyarınca kabulü gerektiği; olayda, davacıya, aracının geçici ithali sırasında 136 gün süre tanındığı, süresinin bitiminde ise aracın yurt dışına çıkış işlemi yapılmadığı ve süre uzatım talebinde de bulunulmadığı, aracın kaza yaptığı iddia edilmekle birlikte, anılan tebliğin 10’uncu maddesine uygun davranılmadığı, bu itibarla, tesis edilen işlemde isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle reddeden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararını bozan Danıştay Yedinci Dairesinin 14.7.2005 gün ve E:2004/2414; K:2005/1890 sayılı kararının; 1 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliği uyarınca düzenlenen taşıt giriş-çıkış formuna istinaden davacıya verilen 136 günlük süre içerisinde aracın yurt dışı edilmediği; Gümrük Kanununun 238’inci maddesi uyarınca tesis edilen işlemin yerinde olduğu ileri sürülerek düzeltilmesi istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen nedenler, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54’üncü maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince, kararın düzeltilmesi istemini içeren dilekçede ileri sürülen sebepler, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54’üncü maddesinin 1’inci fıkrasının (c) bendi uyarınca Dairemizin 14.7.2005 gün ve E:2004/2414; K:2005/1890 sayılı kararının düzeltimesini gerektirecek nitelikte görüldüğünden, istem kabul edilerek, anılan kararın ortadan kaldırılmasından sonra dosya yeniden incelendi:
Dosyanın incelenmesinden; davacı adına düzenlenen taşıt giriş-çıkış formu ile geçici olarak Yurda sokulan özel kullanıma mahsus kara taşıtının verilen süre içinde yurt dışı edilmemesi nedeniyle, geçici ithalat rejimine ilişkin hükümlerin ihlal edildiğinden bahisle, 4458 sayılı Gümrük Kanununun 238’nci maddesi uyarınca hesaplanan gümrük vergileri ve bu vergilerin iki katı tutarında uygulanan para cezasına dair karara vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davanın, Mahkemece, istemin özeti bölümünde yazılı gerekçeyle reddedildiği anlaşılmıştır.
4458 sayılı Gümrük Kanununun 128’nci maddesinde, geçici ithalat rejimi, serbest dolaşıma girmeyen eşyanın ithalat vergilerinden tamamen ya da kısmen muaf olarak ve ticaret politikası önlemlerine tabi tutulmaksızın, Türkiye gümrük bölgesi içinde kullanılmasını ve bu kullanım sırasındaki olağan yıpranma dışında herhangi bir değişikliğe uğramaksızın yeniden ihracına olanak sağlayan hükümlerin uygulandığı rejim olarak tanımlandıktan sonra, aynı Kanunun 131’inci maddesinde, ithalat vergilerinden tam muafiyet suretiyle geçici ithalat rejiminin uygulanabileceği durumların ve özel şartların Bakanlar Kurulunca tespit edileceği öngörülmüş; anılan yetkiye dayanılarak Bakanlar Kurulunca yayımlanan 7.1.2000 gün ve 2000/69 sayılı Kararın “Özel Kullanıma Mahsus Kara Taşıt Araçları” başlıklı 20’nci maddesinin 2’nci fıkrasında, ilgili kişiler tarafından özel amaçlarla kullanılması suretiyle ithalat vergilerinden tam muaf olarak ithaline izin verilen özel kullanıma mahsus kara taşıtlarının geçici ithalat süreleri içerisinde bir başkasına kiralanmayacağı, ödünç verilemeyeceği ve başkasının kullanımına bırakılamayacağı düzenlemesi yapılmış; sözü edilen Kanunun 238’inci maddesinde ise, geçici ithalat rejimine ilişkin hükümlerin ihlali halinde eşyaya ilişkin gümrük vergilerinin tahsili yanında, bu vergilerin iki katı tutarında para cezası alınacağı hükmüne yer verilmiştir.
Yukarıda yer alan düzenlemelere göre, geçici ithalat rejimine tabi olarak Yurda sokulan taşıtın, öngörülen süre sonuna kadar bizzat bu rejimden yararlanan kişi tarafından kullanılması zorunludur. Bu durumun aksine hareket edilmesi, şartlı muafiyet koşullarının ihlali sonucunu doğurduğundan, öngörülen yaptırımın uygulanmasını gerekli kılmaktadır.
Bu bakımdan; 11.4.2000 tarihinde Yurda giriş yapan aracın, 6.7.2000 ve 2.8.2000 tarihlerinde kaza yaptığı , her iki kazada da aracın, davacı tarafından kullanılmadığı hususları dosyada mevcut kaza tespit tutanaklarından anlaşılmakla, geçici muaflık hükümlerinin ihlal edildiği açık bulunduğundan, davacı adına tesis edilen işlemin iptali istemiyle açılan davanın reddine ilişkin mahkeme kararı sonucu itibarıyla yerinde görülmüştür.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine, 3.10.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.