7. Daire 2004/1456 E. , 2004/1715 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2004/1456
Karar No : 2004/1715
Kanun Yararına Temyiz Eden: Danıştay Başsavcılığı
Davacı : Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığı
Vekili : Av. …
Karşı Taraf : Nakil Vasıtaları Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığına ait araçlar nedeniyle ödenen motorlu taşıtlar vergisinin yasal faiziyle birlikte iadesi istemiyle açılan davada; davanın kısmen kabulüyle motorlu taşıtlar vergisinin iadesine, faiz isteminin ise reddine ilişkin … Vergi Mahkemesinin tek hakimle verdiği … gün ve E:…; K:… sayılı kararını onayan ve davacı kurumdan 10.100.000.- lira karar harcı alınmasına hükmeden … Bölge İdare Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının karar harcına ilişkin hüküm fıkrasının; anılan Kurumun her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu belirtilerek kanun yararına bozulması istenilmektedir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi 4958 sayılı Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 23’üncü maddesinin (c) fıkrasında, kurum tarafından açılan ve Kurumun taraf olduğu davalar ve icra kovuşturmaları ile ilamlarının her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu hükme bağlandığından, Bölge İdare Mahkemesi kararının davacı kurumdan karar harcı alınmasına ilişkin hüküm fıkrasının kanun yararına bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Danıştay Başsavcısı …’in Düşüncesi: Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığınca, adlarına kayıtlı araçlar nedeniyle 2003 yılının birinci dönemi için ödenen motorlu taşıtlar vergisinin yasal faiziyle birlikte iadesi istemi ile açılan davayı kısmen kabul ederek; motorlu taşıtlar vergisinin iadesi, yasal faiz isteminin ise reddi yolundaki … Vergi Mahkemesinin tek hakimle verilen … günlü ve E:…, K:… sayılı kararını yapılan itiraz üzerine onayan ve ayrıca 10.100.000 lira karar harcı alınmasına hükmeden … Bölge İdare Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının, Kurumun her türlü vergi,resim ve harçtan muaf olduğu belirtilerek, karar harcı yönünden kanun yararına bozulması istemi üzerine 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 51’inci maddesi hükmü çerçevesinde konu incelendi.
492 sayılı Harçlar Kanununun “Vergi yargısı harçları” ile ilgili üçüncü kısmında yer alan “Mevzu” başlıklı 52’nci maddesinde, vergi yargısı işlemlerinden bu Kanuna ekli (3) sayılı tarifede yazılı olanların vergi yargısı harçlarına tabi olduğu, 53’üncü maddesinde de, vergi yargısı harçlarının harca mevzu olan işlemlerden dolayı vergi mahkemeleri, bölge idare mahkemeleri ve Danıştaya başvuranlar tarafından ödeneceği belirtilmiş, 125’inci maddesinde ise, bu kanunun ilgili kısımlarında mükellefiyet hakkında konulmuş hükümlerin aksine, özel kanunlarda hüküm bulunduğu takdirde özel kanun hükmünün uygulanacağı açıklanmıştır.
Diğer yandan, 4958 sayılı Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 23’üncü maddesinin c fıkrasında, Kurum tarafından açılan ve Kurumun taraf olduğu davalar ve icra kovuşturmaları ile ilamlarının her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu hükme bağlanmıştır.
Yukarıda değinilen yasal düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde; Sosyal Sigortalar Kurumunun bizzat açtığı ve tarafı olduğu davalarda yargı harçlarından muaf olduğu sonucuna ulaşıldığından, … Bölge İdare Mahkemesince verilen söz konusu kararda aleyhine karar harcına hükmedilmesinde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, … Bölge İdare Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının karar harcı yönünden 2575 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 51’inci maddesi uyarınca kanun yararına bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Konuyu temyizen Yüksek Dairenizin takdir ve kararına saygı ile sunarım.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
492 sayılı Harçlar Kanununun “Vergi yargısı harçları” başlıklı üçüncü kısmında yer alan “Mevzu” başlıklı 52’nci maddesinde, vergi yargısı işlemlerinden bu Kanuna ekli (3) sayılı tarifede yazılı olanların, vergi yargısı harçlarına tabi olduğu; 53’üncü maddesinde, vergi yargısı harçlarının, harca mevzu olan işlemlerden dolayı vergi mahkemeleri, bölge idare mahkemeleri ve Danıştaya başvuranlar tarafından ödeneceği hükümleri yer almış; aynı Kanunun 125’inci maddesinde ise, bu Kanunun ilgili kısımlarında mükellefiyet hakkında konulmuş hükümlerin aksine, özel kanunlarda hüküm bulunduğu takdirde özel kanun hükmünün uygulanacağı belirtilmiştir.
Öte yandan; temyiz konusu bölge idare mahkemesi kararının verildiği tarih itibarıyla yürürlükte bulunan 4958 sayılı Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 23’üncü maddesinin (c) fıkrasında ise, Kurum tarafından açılan ve Kurumun taraf olduğu davalar ve icra kovuşturmaları ile ilamlarının her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu hükme bağlanmıştır.
Yukarıda yer alan kanun hükümlerinin birlikte değerlendirilmesinden, Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığının, temyiz konusu bölge idare mahkemesi kararı ile hüküm altına alınan yargı harcından muaf olduğu anlaşıldığından; bölge idare mahkemesi kararının, anılan Kurum aleyhine karar harcına hükmedilmesine ilişkin hüküm fıkrasında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle, Danıştay Başsavcılığının kanun yararına temyiz isteminin kabulüne; … Bölge İdare Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının karar harcına ilişkin hüküm fıkrasının, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 51’inci maddesi uyarınca, hükmü sonuçlarına etkili olmamak üzere bozulmasına; kararın birer suretinin Maliye Bakanlığı ile Danıştay Başsavcılığına gönderilmesine ve bu kararın Resmi Gazete’de yayımlanmasına, 10.6.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.