7. Daire 2004/1054 E. , 2004/1099 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2004/1054
Karar No : 2004/1099
Kanun Yararına Temyiz Eden: Danıştay Başsavcılığı
Davacı : Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığı
Vekili : Av. …
Karşı Taraf : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığına ait araçlar nedeniyle 1997-2001 yılları arasında ödenen motorlu taşıtlar vergisinin iadesi istemiyle açılan davada; dava dilekçesinin, idari merci tecavüzü nedeniyle Maliye Bakanlığına tevdiine ilişkin … Vergi Mahkemesinin tek hakimle verdiği … gün ve E:…; K:… sayılı kararı onayan ve davacı Kurumdan 7.880.000.- lira karar harcı alınmasına hükmeden … Bölge İdare Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının karar harcına ilişkin hüküm fıkrasının; anılan Kurumun her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu belirtilerek kanun yararına bozulması istenilmektedir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi: 4958 sayılı Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 23’üncü maddesinin (c) fıkrasında, Kurum tarafından açılan ve Kurumun taraf olduğu davalar ve icra kovuşturmaları ile ilamlarının her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu hükme bağlandığından, Bölge İdare Mahkemesi kararının, davacı Kurumdan karar harcı alınmasına ilişkin hüküm fıkrasının kanun yararına bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Danıştay Başsavcısı …’in Düşüncesi: Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığınca adlarına kayıtlı araçlar nedeniyle 1997-2000 yılları için ödenen motorlu taşıtlar vergisinin iadesi istemi ile açılan davada; dava dilekçesinin idari merci tecavüzü nedeniyle Maliye Bakanlığına tevdiine ilişkin … .Vergi Mahkemesinin tek hakimle verilen … günlü ve E:…, K:… sayılı kararını yapılan itiraz üzerine onayan ve ayrıca 7.880.000 lira karar harcı alınmasına hükmeden … Bölge İdare Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının, Kurumun her türlü vergi,resim ve harçtan muaf olduğu belirtilerek, karar harcı yönünden kanun yararına bozulması istemi üzerine 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 51’inci maddesi hükmü çerçevesinde konu incelendi:
492 sayılı Harçlar Kanununun “Vergi yargısı harçları” ile ilgili üçüncü kısmında yer alan “Mevzu” başlıklı 52 nci maddesinde, vergi yargısı işlemlerinden, bu Kanuna ekli (3) sayılı tarifede yazılı olanların vergi yargısı harçlarına tabi olduğu, 53 üncü maddesinde de, vergi yargısı harçlarının harca mevzu olan işlemlerden dolayı vergi mahkemeleri, bölge idare mahkemeleri ve Danıştaya başvuranlar tarafından ödeneceği belirtilmiş, 125 inci maddesinde ise, bu kanunun ilgili kısımlarında mükellefiyet hakkında konulmuş hükümlerin aksine, özel kanunlarda hüküm bulunduğu takdirde, özel kanun hükmünün uygulanacağı açıklanmıştır
Diğer yandan, olay tarihinde yürürlükte bulunan 4792 sayılı Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 26.7.1983 gün ve 2868 sayılı Kanunun 2’nci maddesiyle değişik 24’üncü maddesinin (c) fıkrasında, “Kurum tarafından açılan ve Kurumun taraf olduğu davalar ve icra kovuşturmaları ile ilanlarının” ithalde alınan vergi ve resimler dahil her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu hükme bağlanmıştır.
Yukarıda değinilen yasal düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde; Sosyal Sigortalar Kurumunun bizzat açtığı ve tarafı olduğu davalarda yargı harçlarından muaf olduğu sonucuna ulaşıldığından, Ankara Bölge İdare Mahkemesince verilen söz konusu kararda aleyhine karar harcına hükmedilmesinde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle … Bölge İdare Mahkemesinin … günlü ve E:… K:… sayılı kararının, karar harcı yönünden, 2575 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 51’inci maddesi uyarınca kanun yararına bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Konuyu temyizen Yüksek Dairenizin takdir ve kararına saygı ile sunarım.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
492 sayılı Harçlar Kanununun “Vergi yargısı harçları” başlıklı üçüncü kısmında yer alan Mevzu başlıklı 52’nci maddesinde, vergi yargısı işlemlerinden bu Kanuna ekli (3) sayılı tarifede yazılı olanların, vergi yargısı harçlarına tabi olduğu; 53’üncü maddesinde, vergi yargısı harçlarının, harca mevzu olan işlemlerden dolayı vergi mahkemeleri, bölge idare mahkemeleri ve Danıştaya başvuranlar tarafından ödeneceği hükümleri yer almış; aynı Kanunun 125’inci maddesinde ise, bu Kanunun ilgili kısımlarında mükellefiyet hakkında konulmuş hükümlerin aksine, özel kanunlarda hüküm bulunduğu takdirde özel kanun hükmünün uygulanacağı belirtilmiştir.
Öte yandan; temyiz konusu bölge idare mahkemesi kararının verildiği tarih itibarıyla yürürlükte bulunan 4958 sayılı Sosyal Sigortalar Kurumu Kanununun 23’üncü maddesinin (c) fıkrasında ise, Kurum tarafından açılan ve Kurumun taraf olduğu davalar ve icra kovuşturmaları ile ilamlarının her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu hükme bağlanmıştır.
Yukarıda yer alan kanun hükümlerinin birlikte değerlendirilmesinden, Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığının, vergi yargısı harçlarından muaf olduğu anlaşıldığından; … Bölge İdare Mahkemesi kararının, anılan Kurum aleyhine karar harcına hükmedilmesine ilişkin temyize konu hüküm fıkrasında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle, Danıştay Başsavcılığının kanun yararına temyiz isteminin kabulüne; … Bölge İdare Mahkemesinin … günlü ve E:…, K:… sayılı kararının karar harcına ilişkin hüküm fıkrasının, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 51’inci maddesi uyarınca, hükmü sonuçlarına etkili olmamak üzere bozulmasına; kararın birer suretinin Maliye Bakanlığı ile Danıştay Başsavcılığına gönderilmesine ve bu kararın Resmi Gazete’de yayımlanmasına, 20.4.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.