Danıştay Kararı 7. Daire 2003/2402 E. 2004/3231 K. 01.12.2004 T.

7. Daire         2003/2402 E.  ,  2004/3231 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2003/2402
Karar No : 2004/3231

Temyiz İsteminde Bulunan: Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına İzmir Gümrük Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Tekstil Sanayi ve Dış Ticaret Limited Şirketi
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : İzmir Gümrük Müdürlüğünde tescilli … gün ve … sayılı gümrük giriş beyannamesi muhteviyatı eşya nedeniyle yapılan dampinge karşı vergi tahakkuku ile katma değer vergisi ek tahakkukuna vaki itirazın reddine ilişkin işlemi; dosyanın incelenmesinden, … firmasından ithal edilen emtianın üreticisinin … firması olduğunun anlaşıldığı; İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin 99/7 sayılı Tebliğin 36’ncı maddesinde, sözü edilen üretici firmadan yapılan ithalatlarda dampinge karşı vergi oranının %0 olarak öngörüldüğü; bu nedenle, üreticisinin … firması olmadığı kanıtlanamayan aynı emtianın, bu firmanın aynı veya başka bir ülkedeki bayii olan ihracatçı firmadan ithalinde de aynı oranın uygulanması icap ettiğinden, yapılan tahakkukta isabet bulunmadığı gerekçesiyle iptal eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; üretici firmanın ihracatçı firmaya düzenlediği fatura bilgilerinin, ihracatçı firmanın ithal eden davacı Şirkete düzenlediği fatura bilgileri ile aynı olmaması nedeniyle, İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin 99/7 sayılı Tebliğ uyarınca yapılan işlemin yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’un Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dosyanın incelenmesinden; … firması tarafından üretildiği iddia edilen ve Amerika Birleşik Devletlerinde yerleşik olduğu belirtilen … firmasının Ege Serbest Bölgesinde bulunan şubesinden satın alınan “poliesterlerden düz iplikler” isimli emtianın ithali nedeniyle, İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin 99/7 sayılı Tebliğin 36’ncı maddesi uyarınca, üreticiden yapılan ithalat için öngörülen vergi oranından yararlanılamayacağından bahisle, ihracatçısından hareketle, anılan maddede “diğerleri” için öngörülen vergi oranı üzerinden, davacı Şirket adına yapılan dampinge karşı vergi tahakkuku ile katma değer vergisi ek tahakkukuna vaki itirazın reddine ilişkin işlemin, Mahkemece, yazılı gerekçe ile iptal edildiği anlaşılmıştır.
3577 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Kanunun 7’nci maddesinin birinci fıkrasında, dampinge konu malın ithalinde, yapılan soruşturma sonucunda Kurul tarafından belirlenen ve Bakanlıkça onaylanan damping marjı kadar, dampinge karşı vergi alınması öngörülmüş; İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Mevzuat hükümleri çerçevesinde hazırlanarak, 30.11.1999 gün ve 23892 Mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin 99/7 sayılı Tebliğin 1’inci maddesinde de, Güney Kore menşeli “poliesterlerden düz iplikler” için, 27.11.1998 tarihli ve 23536 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin 98/8 sayılı Tebliğ ile başlatıldığı duyurulan damping soruşturmasının, Dış Ticaret Müsteşarlığı İthalat Genel Müdürlüğü tarafından yürütüldüğü ve tamamlandığı; 2’nci maddesinde ise, bu Tebliğin, 4067 sayılı Kanunla onaylanan Dünya Ticaret Örgütü Kuruluş Anlaşması Eki GATT 1994’ün VI’ncı Maddesinin Uygulanmasına İlişkin Anlaşma (Anti-Damping Anlaşması) ile 4412 sayılı Kanunla değişik 3577 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Kanun hükümleri çerçevesinde yürütülen damping soruşturmasının sonuçlarını içerdiği belirtilmiştir.
Sözü edilen Tebliğin 19’uncu maddesinin birinci fıkrasında, işbirliğine gelmeyen Güney Kore’de yerleşik üretici firmalara, Anti Damping Antlaşmasının 6.8’inci maddesi ve anılan Anlaşmanın eki olan Ek-II hükümleri uyarınca, işbirliğinde bulunmamayı teşvik etmemek amacıyla en yüksek damping marjına sahip firmanın en çok ihraç ettiği tip (68/24 yarı mat iplik) için hesaplanan ağırlıklı ortama damping marjının uygulanmasının kararlaştırıldığı; ikinci fıkrasında da, işbirliğine gelmeyen firmalar için CIF ihraç fiyatı esasında hesaplanan damping marjının “diğerleri” için %21,2 oranında olduğu düzenlemesi yapılmıştır.
Yukarıda anılan 98/8 sayılı Tebliğle başlatılan soruşturma, Güney Kore menşeli olan “poliesterlerden düz iplikler” için anılan ülke bazında yürütülmüş olup, sonuçları, İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin 99/7 sayılı Tebliğin 36’ncı maddesinde, işbirliğine gelen firmalardan … firması için %0 (muaf), işbirliğine gelmeyen ve “diğerleri” olarak ifade edilen firmalar için ise, Tebliğin 19’uncu maddesinin ikinci fıkrasında belirlenen damping marjı kadar olan %21,2 olarak belirlenen dampinge karşı vergi oranlarına yansıyarak yer almıştır. Ülke bazında yürütülmesi nedeniyle Tebliğin 19’uncu maddesinin ikinci fıkrasında öngörülen %21,2 oranındaki damping marjı, yalnızca, işbirliğine gelmeyen ve işbirliğine gelip de işbirliği kabul edilmeyen Güney Kore’de yerleşik üretici ve ihracatçı firmaları kapsayıcı niteliktedir.
Olayda; davacı Şirketin ithal ettiği emtianın ihracatçısının, Amerika Birleşik Devletlerinde yerleşik olduğu belirtilen … firmasının Ege Serbest Bölgesinde bulunan şubesi olması karşısında, Güney Kore menşeli emtianın ithali nedeniyle anılan ülkede yerleşik firmalar nezdinde yapılan soruşturma ile ilgili olarak sözü edilen ihracatçı firmanın işbirliğine davet edilmesine olanak bulunmadığından; bu firmanın işbirliğine gelmediğinin, kabulü mümkün değildir.
Bu itibarla, üretici … firması için öngörülen vergi oranının, bu firmadan almış olduğu malı ihraç eden firmadan yapılan alımda da uygulanması, söz konusu alımın gerçek olmadığı kanıtlanmadıkça, açıklanan Tebliğle yapılan düzenlemenin gereğidir. Dolayısıyla, işbirliğine gelmeyen Güney Kore’de yerleşik firmalar için öngörülen dampinge karşı vergi oranı üzerinden yapılan tahakkuka vaki itirazın reddine ilişkin işlemi iptal eden mahkeme kararında isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine, 1.12.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.