7. Daire 2002/3420 E. , 2003/571 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2002/3420
Karar No : 2003/571
Temyiz İsteminde Bulunan: … Platform İletişim Hizmetleri Anonim Şirketi
Vekili : Av….-Av….
Karşı Taraf : Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı
İstemin Özeti : Davacı Şirketin sahibi bulunduğu yatırım teşvik belgesinde öngörülen katma değer vergisi desteği nedeniyle kendisine ödenen teşvik priminin geri istenilmesi yönünde tesis edilen işlemin iptali istemiyle açılan davayı reddeden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:….; K:… sayılı kararının; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenlerle bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi: İdare Mahkemesinin görevine giren dava konusu işlemin iptali istemiyle açılan davaya Vergi Mahkemesince bakılmış olmasında görev yönünden isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin kabulüyle mahkeme kararının görev yönünden bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …n’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dosyanın incelenmesinden, davacı Şirkete,iletişim hizmetleri alanında yapacağı yatırım için verilen 19.11.1999 gün ve 3384 sayılı teşvik belgesinde, katma değer vergisi kadar katma değer vergisi desteği adı altında teşvik öngörüldüğü,teşvik belgesi kapsamında, davacı Şirkete ödenen katma değer vergisi desteğinin daha sonraki uygulama nedeniyle geri istenildiği anlaşılmıştır.
2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri hakkında Kanunun 3410 sayılı Kanunun 2’nci maddesiyle değişik 6’ncı maddesinde, “Vergi Mahkemeleri;
a) Genel bütçeye, il özel idareleri, belediye ve köylere ait vergi, resim ve harçlar ile benzeri mali yükümler ve bunların zam ve cezaları ile tarifelere ilişkin davaları,
b) (a) bendindeki konularda 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun uygulanmasına ilişkin davaları,
c) Diğer kanunlarla verilen işleri, çözümler” hükmü yer almış; 5’inci maddesinde de, vergi mahkemelerinin görevine giren davalarla ilk derecede Danıştayda çözümlenecek olanlar dışında, maddede belirtilen davaların idare mahkemelerince karara bağlanacağı hüküm altına alınmıştır.
Yukarıda değinilen kanun hükmüne göre, vergi mahkemesince bir davaya bakılabilmesi, maddede sayılan davalardan birinin mevcut olması şartıyla olanaklıdır. Olayda ise, vergi salınması yolunda tesis edilmiş herhangi bir işlem söz konusu olmayıp, Başbakanlık Hazine Müsteşarlığının, davacının, katma değer vergisi desteği adı altında öngörülen teşvikten yararlandırılmaması suretiyle tesis edilen işlem dava konusu edildiğinden, idare mahkemesinin görevine giren davaya vergi mahkemesince bakılmış olmasında görev yönünden isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin kabulüne, mahkeme kararının bozulmasına, bozma kararı üzerine verilecek kararla birlikte yargılama giderleri de hüküm altına alınacağından, bu hususta ayrıca hüküm tesisine gerek bulunmadığına, 13.3.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.