7. Daire         2001/435 E.  ,  2001/1343 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 2001/435
Karar No: 2001/1343

Temyiz İsteminde Bulunan Taraflar: 1-…
Vekili : Av….
2-Dokuz Eylül Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : Davacıya, hibe yoluyla kuru mülkiyeti intikal eden taşınmaza ilişkin olarak veraset ve intikal vergisi salınması ve ağır kusur cezası kesilmesi yolunda tesis edilen işlemin iptali istemiyle açılan davada; olayda, bağışlayan tarafından “arsa” olarak beyan edilen taşınmaza ilişkin olarak verilen veraset ve intikal vergisi beyannamesinde, taşınmazın daha önceki “arazi” vergi değerinin beyan edildiğinin saptanması üzerine, bağışlama tarihinden önce verilen emlak vergisi beyannamesinde gösterilen “arsa” vergi değeri üzerinden 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 296’ncı maddesinde öngörülen yönteme uygun olarak, bağış konusu taşınmazın çıplak (kuru) mülkiyet ve intifa hakkı değerlemesi yapılmak suretiyle vergi salınmasında hukuka aykırılık görülmediği; ağır kusur cezasına gelince; 7338 sayılı Veraset ve İntikal Vergisi Kanununun 10’uncu maddesinin beşinci fıkrasında, taşınmazlara ilişkin olarak aynı değerleme ölçüleri kullanılsa dahi bulunacak matrah farkı üzerinden ceza kesilemeyeceği hükme bağlandığından, olayda ağır kusur cezası kesilmesinde isabet bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin ağır kusur cezasına ilişkin kısmının iptaline; davanın, vergi aslına yönelik kısmının reddine dair … … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; davacı tarafından; kuru mülkiyetin veraset ve intikal vergisinin konusunu teşkil etmediği ileri sürülerek vergi aslına ilişkin hüküm fıkrasının; davalı idare tarafından da, bağışlanan taşınmaz için bağışlama tarihinden önce verilen emlak vergisi beyannamesinde gösterilen arazi vergi değerinin beyan edilmiş olması nedeniyle ağır kusur cezası kesilmesinin yerinde olduğu ileri sürülerek cezaya ilişkin hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Taraflarca, karşılıklı temyiz istemlerinin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi: Temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, taraflar temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: Temyiz dilekçelerinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, taraflar temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle, gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın
bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, karşılıklı temyiz istemlerinin reddine; kararın onanmasına, hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 7.2 oranında ve … liradan az alınmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına, 18.4.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.